Κρυμμένο στην άκρη μιας πυκνης δασώδης πλαγιάς στο νησί Whidbey, ένα γραφικό νησί μια ώρα με το αυτοκίνητο βόρεια του Σιάτλ στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό, που φιλοξενεί ένα μείγμα καλλιτεχνών, βιοτεχνών, αγροτών και καπεταναίων, το Whidbey Farm σχεδιάστηκε ως καταφύγιο στη φύση για μια οικογένεια που λατρεύει το πράσινο. Με θέα τους βοσκοτόπους, σε την  λίμνη και τον παλιό αχυρώνα της οικογένειας, το εκμεταλλεύτηκε τη γραφική του θέση για να βυθίσει το σπίτι στο τοπίο με διακριτό τρόπο που τιμά τόσο την διαχρονικότητα του δάσους όσο και γεωργική κληρονομιά του ιστότοπου. Μια παλέτα τοπικών, ανθεκτικών υλικών και φυσικών φινιρισμάτων, σε συνδυασμό με το μοντέρνο ήθος του less is more, το σπίτι διαποτίζει απαλά με μια ρουστίκ αισθητική αλλά και σύγχρονη. Κατόπιν αιτήματος του ιδιοκτήτη, δόθηκε μεγάλη προσοχή για τη προτροπή και προστασία του σπιτιού απο τις μεγάλες συχνές πυρκαγιές στη περιοχή, οπότε η μάζα του σπιτιού γλιστρά μεταξύ των κενών απο τα δέντρα καθώς τυλίγεται γύρω από μια μέτρια εκκαθάριση στην άκρη του δάσους. Χτισμένο γύρω από έναν τοπικό χαμηλό πέτρινο τοίχο, το landscape έχει μετατραπεί σε μια φυσική αυλή γεμάτη με γηγενείς θάμνους και φτέρες και διασχίζεται από μονοπάτια. Χτισμένο γύρω από μια αυλή, το σπίτι αποτελείται από δύο ορθογώνιους όγκους μέτριου μεγέθους που χωρίζουν τους χώρους διαβίωσης από τις ιδιωτικές κατοικίες, και έναν τρίτο χώρο που λειτουργεί ως ξενώνας. Συνδυάζοντας τον μινιμαλισμό του Glass House του Philip Johnson και την οικειότητα με τη φύση του Fallingwater του Frank Lloyd Wright, οι όγκοι του σπιτιού απο δυτικό κόκκινο κέδρο και του γυαλι συνδυάζονται αρμονικά με το φυσικό έδαφος ενώ φέρνουν την ομορφιά του τοπίου μέσα.

source www.mwworks.com

Με επίκεντρο τις 2 νησίδες της κουζίνας, το σαλόνι και η τραπεζαρία με ενιαία διαρρύθμιση ανοίγουν απρόσκοπτα σε μια μεγάλη βεράντα. Η φυσική απαλότητα της ξύλινης οροφής απο κέδρο, τα προσαρμοσμένα ντουλάπια απο τικ και τα δρύινα παραθύρου έρχονται σε αντίθεση με το στιβαρό πέτρινο τζάκι και τους πάγκους από μαύρο γρανίτη, ενώ το ομαλό δάπεδο από μπετόν γεφυρώνει το φυσικό με το χειροποίητο. Η παλέτα υλικών αντικατοπτρίζει τη φυσική ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου, την οποία η οικογένεια μπορεί να απολαύσει απο τα τεράστια παράθυρα που ξεκινούν από το δάπεδο μέχρι την οροφή και που προσφέρουν εκπληκτική θέα στο δάσος και στο χωράφια. Δεν μπορούμε παρά να φανταστούμε την καταπραϋντική ευδαιμονία του μαγειρέματος ενός οικογενειακού γεύματος μέσα σε έλατα που ταλαντεύονται στον αέρα και τα βόδια που βόσκουν στο λιβάδι παρακάτω. Μια παρόμοια παλέτα από ξύλο, δάπεδα από μπετόν και πλούσιες υφές γύψου χρησιμοποιείται στους ιδιωτικούς χώρους του σπιτιού.

Παρά τη μινιμαλιστική διακόσμηση, το σπίτι σχεδιάστηκε με γνώμονα την οικογένεια, με αρκετές από τις εσωτερικές πόρτες και τοιχογραφίες να έχουν χαραχθεί από τον ιδιοκτήτη πριν από δεκαετίες, τότε  ως νεαρός γιατρός γεμίζοντας το χρόνο του όταν δεν έβλεπε ασθενείς. Τα κομμάτια αυτά ενσάρκουν μια ουσιαστική σχέση μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος της οικογένειας, καθώς επίσης ενσωματώνουν τη διαρκή σχέση τους με το τοπίο. Από όλες τις διαφορετικές απόψεις που προσφέρει το σπίτι, ίσως η πιο συναρπαστική είναι αυτή με το υπαίθριο τζάκι που βρίσκεται ανάμεσα στην πλαγιά ακριβώς στην άκρη του λιβαδιού. Η δύση του ηλίου καθώς κάθεσαι δίπλα στη φωτιά με ένα ποτήρι κρασί μπορεί να είναι η πιο χαλαρωτική εμπειρία που μπορούμε να σκεφτούμε τώρα.