Παιδί και πειθαρχία
- ‘Το ξέρω, είναι δύσκολο’. Αυτή η φράση, σε συνδυασμό με ένα σοβαρό πρόσωπο και ένα απαλό χτύπημα στον ώμο, μπορεί να ανακουφίσει ένα παιδί με μεγάλα και δύσκολα συναισθήματα, γιατί δείχνεις ότι αναγνωρίζεις τη δυσκολία που αντιμετωπίζει εκείνη τη στιγμή. Έτσι δεν κολλάει στη στιγμή και προχωράει.
- Περπάτησε παρακαλώ’! Μια θετική οδηγία μπορεί να τερματίσει πιο γρήγορα μια διαφωνία αντί να βρίσκεις ατελείωτα επιχειρήματα. Όταν λες ‘μην τρέχεις’, όχι απλά διακόπτεις αυτό που κάνει, αλλά το κάνεις να αναρωτιέται για το τι πρέπει να πει ή να κάνει μετά.
- ‘Προσπάθησε ξανά’. Όταν το παιδί είναι αγενές ή φωνάζει, αυτή η οδηγία το βοηθά να γίνει πιο συνεργάσιμο επειδή νιώθει ότι έχει το ίδιο τον έλεγχο. Έτσι έχει την επιλογή να δοκιμάσει μια άλλη προσέγγιση, αλλά χωρίς να του λένε τι να πει.
- Τι είπα’; Σε αυτήν την περίπτωση, το πιο σημαντικό πράγμα είναι ο τρόπος που θα το πεις. Αντί να υψώσεις τη φωνή σου και να γίνεις τρομακτική, ρώτησε όντως με απορία να σου επαναλάβει τι είπες ώστε να του το υπενθυμίσεις.
- Σ’αγαπώ πολύ για να τσακωθώ’. Κλείνεις μια ασήμαντη διαφωνία ή έναν τσακωμό με μια φράση που υπογραμμίζει πόσο πολύ αγαπάς το παιδί σου και δεν υποδηλώνει αδιαφορία.
- ‘Δεν μπορώ να σε καταλάβω όταν χρησιμοποιείς αυτήν τη φωνή’. Η ιδανική εναλλακτική στο ‘σταμάτα να γκρινιάζεις’. Όταν μιλήσει κανονικά, μπορείς να το επιβραβεύσεις για την καλή επιλογή.
- ‘Πώς το ζητάμε’; Το να αποκτήσει τρόπους το παιδί, μπορεί να γίνει μία ατελείωτη μάχη. Αντί να φωνάξεις, μπορείς απλώς να του υπενθυμίσεις τους κανόνες με έναν ήρεμο τρόπο.