Έλενα Τσιγαρίδου: “Είναι σημαντικό για τους μεγάλους να γίνονται παιδιά”
Όταν κάποιος ακούει τον όρο “εικαστικός”, αντιλαμβάνεται πως έχει να κάνει με έναν καλλιτέχνη. Ωστόσο, οι εικαστικές τέχνες περιλαμβάνουν περισσότερες από μια. Εσένα, ποια είναι η μεγάλη σου αγάπη;
Αν πρέπει να επιλέξω μία, θα έλεγα τη ζωγραφική. Λατρεύω όμως να πειραματίζομαι και να συνδυάζω διάφορες τεχνικές και υλικά. Για παράδειγμα, πολλές φορές κάποια έργα μου έχουν ως βάση τη γλυπτική ή τη συμπεριλαμβάνουν.
Φαντάζομαι για να κάνει κάποιος ένα τέτοιο επάγγελμα το ονειρεύεται από μικρή ηλικία. Αυτό ισχύει και στην περίπτωσή σου;
Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να ζωγραφίζει. Ωστόσο, δε με φανταζόμουν ζωγράφο. Υποσυνείδητα, όμως, η επιλογή υπήρχε πάντα μέσα μου. Συνειδητά πήρα αυτή την απόφαση γύρω στα 17 μου. Διάφορες συγκυρίες μού έδειχναν αυτόν τον δρόμο, όμως καθοριστικό ρόλο είχε ένας καθηγητής μου στο λύκειο.
Πρόσφατα έχει κυκλοφορήσει το παραμύθι “Η Κλωστή της Υπομονής” της Σάντης Αντωνίου από τη A Bookworm Publication, το οποίο πραγματεύεται την Αθηενίτικη παράδοση. Πόσο δύσκολο ήταν να αποτυπώνεις τις λέξεις σε εικόνες, μιας και εσύ υπογράφεις την εικονογράφηση.
Η “Κλωστή της Υπομονής” ήταν για μένα μια μεγάλη πρόκληση διότι είναι η πρώτη μου εικονογράφηση. Μπήκα σε αυτό το ταξίδι με συνοδοιπόρο τη Σάντη Αντωνίου, για συγκεκριμένους λόγους. Εφόσον είναι ένα εικονοβιβλίο, κυρίαρχο μέλημα ήταν το πάντρεμα της εικόνας με το κείμενο. Αντιμετωπίσαμε την όλη διαδικασία σαν ένα παιχνίδι, όπου διαρκώς δίναμε πάσες η μία στην άλλη. Της πάσαρα εικόνες, χρώματα και μου πάσαρε λέξεις και σκέψεις. Κάπως έτσι, μέσα απ’ αυτό που ονομάζουμε στα κυπριακά “παιξίμι”, γεννήθηκε “Η Κλωστή της Υπομονής”.
Δες τη συνεντευξη που έδωσαν η Σάντη Αντωνίου και η Έλενα Τσιγαρίδου στην αγαπημένη μας Avant Garde ΕΔΩ
Πρόκειται για ένα παραμύθι για παιδιά. Ένας καλλιτέχνης δε χάνει ποτέ την παιδικότητά του. Αλήθεια ή ψέμα;
Προσωπικά πιστεύω ότι τα παραμύθια αφορούν όλες τις ηλικίες. Ο αναγνώστης παίρνει διαφορετικά στοιχεία ανάλογα με την ηλικία του. Η μαγεία του συγκεκριμένου βιβλίου είναι ότι κινείται μεταξύ του μύθου και της πραγματικότητας, αφού στηρίζεται στις ζωές πραγματικών ανθρώπων. Για μένα το στοιχείο της παιδικότητας είναι μεγάλη υπόθεση. Νιώθω ότι είναι σημαντικό για τους μεγάλους να γίνονται παιδιά. Επιλέγω το παιχνίδι, τη χαρά και τη φαντασία γιατί είναι στοιχεία που μου ταιριάζουν. Όπως είπε κι ο Αϊνστάιν: “Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση”.
Εσύ, μάλιστα, συναναστρέφεσαι σε μόνιμη βάση με παιδιά, καθώς ένα κομμάτι της δουλειάς σου είναι η διδασκαλία. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για σένα;
Σίγουρα, ο ρόλος μου ως εκπαιδευτικός και η επαφή μου με τους μαθητές μου επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη δουλειά μου. Η επιρροή αυτή με βοηθά και νιώθω ότι μου δίνει υποσυνείδητα μια πιο φρέσκια ματιά. Επίσης, η έρευνα που γίνεται στην τάξη μού δίνει κίνητρο να μαθαίνω τι γίνεται σήμερα στον κόσμο της τέχνης, κάτι που απολαμβάνω ιδιαίτερα.
Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σου;
Για μένα έμπνευση είναι ό,τι ξυπνά και αφυπνίζει τις αισθήσεις μου. Είναι οτιδήποτε με ωθεί στη δημιουργία και πολλές φορές κρύβεται στα πιο απλά. Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, ένα έντονο συναίσθημα, η φύση, ένα έργο τέχνης, μια ιστορία, μια εικόνα, μια λέξη, μια γεύση, μια μυρωδιά, το φως. Εμπνέομαι από τους μαθητές μου και με συγκινούν και με εμπνέουν διάφοροι καλλιτέχνες που έχουν την ικανότητα να αποτυπώνουν τη δική τους ταυτότητα και αλήθεια.
Μόλις πέρσι έχεις διακριθεί ως γυναίκα-δημιουργός της χρονιάς στα βραβεία Madame Figaro. Θεωρείς ότι ένα βραβείο είναι μια κινητήριος δύναμη για έναν άνθρωπο και πόσω μάλλον για έναν καλλιτέχνη;
Σίγουρα αυτή η διάκριση μού έδωσε μεγάλη χαρά. Η αλήθεια είναι ότι μου έδωσε μια “σπρωξιά” και με ώθησε να ονειρευτώ όμορφα πράγματα. Το κυριότερο είναι ότι μου πρόσφερε τη σιγουριά ότι είμαι στον σωστό δρόμο. Το ότι με επέλεξαν ανάμεσα σε τόσο σπουδαίες δημιουργούς, είναι μεγάλη τιμή. Αναμφίβολα ένα βραβείο ενθουσιάζει τον καθένα κι εμένα με γέμισε με πολλή όρεξη και όνειρα για το μέλλον.
Διάβασε τη συνέντευξη της Σάντης Αντωνίου για το Impossible. Works ΕΔΩ
Πόσο εύκολη είναι η ζωή ενός καλλιτέχνη σήμερα στην Κύπρο; Τι προϋποθέτει;
Πιστεύω ότι αυτό είναι σχετικό και εξαρτάται από το τι βιώνει ο καθένας. Γενικά θα έλεγα ότι ο κάθε καλλιτέχνης, ανεξάρτητα από το πού κατοικεί, χρειάζεται σκληρή δουλειά και να δοθεί πλήρως σ’ αυτή. Όσο περισσότερο δουλεύεις, τόσο περισσότερο θα αποκτάς το δικό σου ύφος και θα είσαι σίγουρος για την πορεία σου. Χρειάζεται δουλειά, επιμονή και πίστη. Αν πάρουμε το θέμα από γεωγραφικής άποψης, θα δούμε ότι από τη μία στην Κύπρο ως ένα μικρό κράτος είναι ευκολότερο να διακριθείς, ενώ από την άλλη, όντας μικρότερη, δεν προσφέρει τις ευκαιρίες του εξωτερικού. Και πάλι όμως, όλα είναι σχετικά για τον καθένα. Το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται να αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις και να επιμένεις για να αντεπεξέλθεις.
Διάβασε ακόμη
Η κλωστή της υπομονής:Ένα συναρπαστικό παιδικό παραμύθι που πρέπει να αποκτήσεις