Συγκλονίζει η Ρούλα Γεωργιάδου! Ύστερα από 40 χρόνια σκληρής δουλειάς, βρέθηκε να υπογράφει για ανεργιακό! (Φώτο)
Αυτή τη φορά η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια κατάφερε να μας συγκλονίσει με όσα έγραψε, καθώς περιέγραψε την εμπειρία της όταν πήγε στις δημόσιες υπηρεσίες για να γραφτεί πρώτη φορά στο ανεργιακό.
Η πάντα αυθόρμητη και ειλικρινής Ρούλα, ύστερα από την οριστική της απομάκρυνση από το συγκρότημα ΔΙΑΣ, αποφάσισε να υπογράψει για το ανεργιακό επίδομα, ενώ θίγει το σύστημα, θέτοντας μάλιστα ερωτήματα για το πως αξιολογούνται και δίνονται τα επιδόματα.
Μέσα από το κείμενο της μας συγκίνησε και μας προβλημάτισε, γράφοντας την αλήθεια της για ακόμα μια φορά.
Χαρακτηριστικά έγραψε: «Ο απόλυτος εξευτελισμός της αξιοπρέπειας!!! Πηγαίνοντας προς την κυβερνητική υπηρεσία να γραφτεί ως άνεργος πολίτης πιά άκουγε στο ραδιόφωνο τυχαία ένα τραγούδι της Πάολα" έχει ένα θυμό η ψυχή μου κλπ". Βαλτή είσαι κοπέλλα μου και σύ; Έδωσε μια δυνατή σπρωξιά στο κουμπί και πάτησε το off.
Την έπιασε ένα παράπονο και έπνιξε ένα λυγμό στο λαιμό. Μετα από 40 χρόνια και μετά τα mid 50s της να εγγραφεί ως άνεργη. Αυτή που έδωσε μάχες σε όλη της τη ζωή 40 χρόνια σκληρής δουλειάς στους αιθέρες των Κυπριακών Αερογραμμών και 29 χρόνια στους ραδιοφωνικούς αιθέρες της πατρίδας της. Και ήταν γνωστό της πάσης ότι πάντα ήταν ενάντια στο ρατσισμό out loud open στις εκπομπές της. Ενάντια στον κάθε λογής αδικίας και κάθε μορφή διάκρισης.
Φυσικά δεν ήξερε τι θα αντίκριζε μπαίνοντας στο γραφείο ανεργίας. Ωστόσο η ζωή πολλές φορές μας οδηγεί στο αδιαίρετο της "επαιτείας".. από ένα κράτος αδύναμο να προστατέψει τον τίμιο εργαζόμενο, που πλήρωσε 40 χρονών κοινωνικές ασφαλίσεις, που πλήρωσε όλες τις οφειλές της στο φόρο εισοδήματος, που πληρώνει ανελλιπώς τα δημοτικά τέλη της, τα σκύβαλά της, το οικιστικό της δάνειο χωρίς να κόψει εδώ και 22 χρόνια καμία δόση πίσω και γενικά ένα φερέγγυο και νομοταγές άτομο.
Άρχισε που λέτε την χρονοβόρα διαδικασία για το ανεργιακό επίδομαααα. Καθισμένη στις μπλε καρέκλες αφού πήρε ένα λευκό και ένα γαλάζιο χαρτάκι περίμενε να δει στη οθόνη τον αριθμό της. Προηγούνταν 40 άτομα πριν από αυτή. Δίπλα της μια Σύρια νομίζω με ένα παιδάκι κάτω από την μπλούζα να θηλάζει με την μαντήλα στο κεφάλι και άλλα 4 παιδάκια να γυροφέρνουν στην αίθουσα φασαριόζικα. Λογής λογής ταλαίπωρους αλλοδαπούς γύρω της και αυτοί άνεργοι περιμένοντας "άλλου είδους διευκολύνσεις" που δικαιωματικά τους προσφέρει το κράτος μας.
Όλες οι φυλές Ρωσσοπόντιοι, Σύριοι, κάτι πολύ σκουρόχρωμοι που δεν κατάλαβε από ποια χώρα προέρχονται, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Ρωμά και ενας μεγάλος συρφετός γενικώς με τα κινητά να κτυπούν yia habibi yia leleli, και άλλους σκοπούς που δεν καταλάβαινε Χριστό σε τι γλώσσα ήταν τα ring tones. Επαναλαμβάνω: Δεν ειναι ρατσίστρια προς αποφύγει παρεξηγήσεων. Όλοι εκεί πλάσματα του Θεού περιμέναμε να εξυπηρετηθούμε. Κάποιοι όμως της φάνηκαν έντονα επιτήδειοι. Το ύφος τους τους πρόδιδε. Δεν έχουν σκοπό να δουλεύουν ποτέ. Είδε οικογένεια που θα έπαιρναν 4 επιταγές. Ιντα να παν να δουλέψουν.
Ένοιωσε ξένη στην πατρίδα της που θέλει να πιστεύει ότι ίσως οι γεννημένοι Έλληνες Κύπριοι που πρόσφεραν 40 τίμια χρόνια εργασίας σ’ αυτό το τόπο ίσως θα έπρεπε να υπάρχει μια πιο σωστή διάταξη για όλους που άοκνα πρόσφεραν τίμια εργασία σ αυτόν τον τον τόπο που ούτε έκλεψαν; ούτε έκαναν καμία υπεξαίρεση στη δουλειά τους και απλά τους κατάργησαν το πόστο τους. Φεύγοντας της είπαν ααα τώρα θα πας στη λεωφ. Αθαλάσσας να κάνεις αίτηση αν θα σου εγκρίνουν τον πλεονασμό. Και πόσο καιρό περίπου τόλμησε να ρωτήσει αν εγκριθεί θα πάρω τα τίμια λεφτά μου; Απάντηση: σε κανένα χρόνο κυρία περίπου του χρόνου τον Ιούνιο. Απορία είχε η έρμη: Και πως θα ζω μέχρι τότε; Με το ανεργιακό. Μάλιστα και σε πόσο καιρό θα πάρω τα πρώτα; Ε σε 30 ή 40 μέρες. Ένοιωσε την απολυτή ισοπέδωση σαν άνθρωπος. Η αξιοπρέπεια της κατρακυλούσε μαζί της κατεβαίνοντας τις σκάλες. Μια κυρία πουλούσε έξω στο πεζοδρόμιο γλυσταρκές. Κόρη μου μα είσαι η Ρούλα; Οχι θκειούλα είμαι ένας αριθμός εδώ, ένας αριθμός στο ανεργιακο και ένας αριθμός στο ογκολογικό νοσοκομείο. Κουράστηκα να είμαι ένας αριθμός!!! Κάποτε είχα όνομα.
Εισήγηση: Μήπως οι ξένοι , οι πολιτικοί πρόσφυγες και γενικά οι αλλοδαποί δεν θα έπρεπε να έχουν ας πούμε 2 μέρες της βδομάδας μόνο γι αυτούς και μείς που είναι η πατρίδα μας τις δικές μας μέρες; Απλή απορία. Μήν παρεξηγηθώ. Τελικά αξίζει να είσαι τόσο τυπικός στις υποχρεώσεις σου προς το κράτος; Της απάντησαν τα δάκρυα στα μάτια της στο αυτοκίνητο και ο Ρέμος να τραγουδά " θάπρεπε νάδαι εδώ που σε χρειάζομαι". Μα ποιος ρε Ρέμο; Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ. Μόνος σου εισαι. Αι χεσε μας ρε Ρέμο τζιαι συ»