Έχω την αίσθηση πως είσαι φύσει ανήσυχο πνεύμα. Κάποια στιγμή τα μάζεψες και έφυγες για το Λονδίνο. Τι σε έκανε να θέλεις να επιστρέψεις στην Κύπρο; 

Ναι, είμαι ανήσυχο πνεύμα. Ήθελα να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου γύρω από τη ζαχαροπλαστική και συγκεκριμένα στον τομέα του κέικ. Οπότε, ένιωσα ότι έπρεπε να ζήσω για λίγο στη βασίλισσα του κέικ, την Αγγλία. Παράλληλα, είχα την ανάγκη να ζήσω στο εξωτερικό, γιατί δεν το είχα κάνει ποτέ μέχρι τότε, σε συνδυασμό με το ότι ο τομέας του cake business δεν είναι τόσο ανεπτυγμένος στην Κύπρο, ώστε να εργοδοτηθώ κάπου και να αποκτήσω την εμπειρία που χρειαζόμουν. Στην Αγγλία πήρα τα εφόδια και ένιωσα έτοιμος να επιστρέψω όταν συνειδητοποίησα ότι ήρθε η ώρα να φτιάξω το δικό μου κατάστημα. Και έτσι έγινε. 

Τι σε δίδαξε το διάστημα που έμεινες στο εξωτερικό και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική πόλη, όπως είναι το Λονδίνο;  

Το ότι μπορώ να καταφέρω και μόνος, αλλά κυρίως μου έμαθε τι σημαίνει ανταγωνισμός. 

Το να ανοίξεις το δικό σου μαγαζί ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα; 

Νομίζω είναι το όνειρο κάθε cake designer να έχει έναν δικό του χώρο, όπου θα δημιουργεί και θα συναναστρέφεται με τον κόσμο. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που επέστρεψα στην Κύπρο, αλλιώς δεν υπήρχε λόγος για να φύγω από το Λονδίνο. 

Πόσο καιρό σού πήρε να το φτιάξεις;

Το να το φτιάξω δεν ήταν τόσο δύσκολο, όσο το να βρω τον κατάλληλο χώρο. Ευτυχώς τον βρήκα και με την πολύτιμη βοήθεια των γονιών μου, κατάφερα σε σύντομο χρονικό διάστημα να κάνω πραγματικότητα αυτό που είχα στο μυαλό μου. 

Αυτό σημαίνει πως το τελικό αποτέλεσμα σε εκφράζει πλήρως; 

Nαι! Είμαι τυχερός γιατί έχω γύρω μου ανθρώπους και συνεργάτες που αντιλαμβάνονται τον τρόπο σκέψης μου! 

Σε ποια ηλικία κατάλαβες ότι έχεις ταλέντο στο να φτιάχνεις γλυκά;

Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι, αλλά το συνειδητοποίησα σχετικά σε μικρή ηλικία. Γενικότερα, πάντα ήμουν μέσα στην κουζίνα και βοηθούσα τη μαμά μου με τις ζαχαροπλαστικές της!

Σε ποια ηλικία, όμως, αποφάσισες πως αυτό είναι το επαγγελματικό μονοπάτι που θα ακολουθήσεις; 

Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με την κουζίνα και επειδή όπως είπαμε προηγουμένως είμαι φύσει ανήσυχο πνεύμα, σίγουρα δεν θα ακολουθούσα ένα μονοπάτι που θα απαιτούσε γραφειακή δουλειά. Έτσι, μετά το σχολείο μπήκα στο ΑΞΙΚ. Συγκεκριμένα για τον κλάδο της ζαχαροπλαστικής, το αποφάσισα περίπου το 2010. 

Πάντως, από τότε που σε θυμάμαι, είσαι αδύνατος. Πώς γίνεται να είσαι εγκρατής έχοντας γύρω σου τόσους γλυκούς πειρασμούς; Δεν δοκιμάζεις αυτά που φτιάχνεις; 

Μάλλον αυτό οφείλεται στον καλό μεταβολισμό μου και μόνον! Είμαι γνωστός γλυκατζής και εννοείται ότι δοκιμάζω αυτά που φτιάχνω για να είμαι σίγουρος για το αποτέλεσμα. 

Στην κουζίνα σου απαγορεύεται η είσοδος δια ροπάλου (γέλια); Δεν θέλεις περισπασμούς όταν δημιουργείς; 

Αντιθέτως! Μου αρέσει να έχω φίλους στον χώρο -εντάξει, ίσως όχι ακριβώς μέσα στην κουζίνα- γιατί έτσι συγκεντρώνομαι καλύτερα. 

Ποιο είναι το ωραιότερο κομπλιμέντο που άκουσες για τα γλυκά σου;

Νομίζω το πιο όμορφο ήταν όταν μια φίλη μού είπε ότι ένιωσε εκρήξεις γεύσεων, όπως όταν δοκιμάζεις γλυκό σε εστιατόριο βραβευμένο με αστέρι Μichelin. 

Και το χειρότερο; 

Το χειρότερο ήταν όταν οι γειτόνισσες μού είπαν να κλείσω το μαγαζί γιατί θα τις παχύνω!! (γέλια).

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον του μαγαζιού σου; Πώς θα ήθελες ιδανικά να το ταυτίσει ο κόσμος στο μυαλό του; 

Θα ήθελα ο κόσμος να σκέφτεται ότι το wedding cake του θα είναι από το Constantinos Pelavas Desserts. Εννοείται ότι με χαροποιεί να φτιάχνω κέικ για όλες τις περιστάσεις, αλλά οι γάμοι με γεμίζουν ιδιαίτερα, καθώς μου δίνουν τη δυνατότητα να μεγαλουργήσω! 

Constantinos Pelavas Desserts

Κυριάκου Μάτση 14, Άγιος Δομέτιος, 2368, Λευκωσία. Facebook/Instagram  

 Φωτογραφίες: Μάριος Ιωσηφίδης