«Mηλίτσα»: Ένα ντόπιο προϊον φτιαγμένο με αγάπη και μεράκι
Ομολογώ πως η ιδέα σου να φτιάξεις μηλίτη, είναι πρωτότυπη, η οποία ωστόσο πηγάζει από τα προσωπικά σου βιώματα. Τι μνήμες σού ξυπνά;
Τις πρώτες εβδομάδες γνωριμίας με τον άντρα μου, μιλούσαμε για τα σχέδια που είχε ο καθένας για το μέλλον. Μου ανέφερε πως ένα από αυτά, ήταν να φτιάξει apple cider (μηλίτη), στο οικογενειακό του αγρόκτημα στην Αυστραλία. Εγώ του είχα αναφέρει για τα χωράφια με μηλιές που είχε ο πατέρας μου στο χωριό και πως κάθε χρόνο αντιμετώπιζε δυσκολίες να πουλήσει τα μήλα, κατά την περίοδο της συγκομιδής τους. Ζούσαμε τότε στη Ραμάλα της Παλαιστίνης, κάνοντας ο καθένας διαφορετικές δουλειές, η ιδέα όμως «παρέμεινε» μαζί μας, να φτιάξουμε μηλίτη στην Κύπρο. Πιο μικρή θυμάμαι να λέω στον πατέρα μου να μην στεναχωριέται για τα μήλα που έμεναν απούλητα και πως θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μηλίτη, ιδέα που πήρα από το αγαπημένο μου τότε παραμύθι «Ο απίθανος Κύριος Φοξ». Αν και δεν έγινε ποτέ καμία δοκιμή τότε, το τωρινό μας εγχείρημα θα μου θυμίζει πάντοτε τη μεγάλη αγάπη και τον σεβασμό που είχε ο πατέρας μου γι’ αυτό το πανέμορφο και ξεχωριστό δέντρο.
Ωστόσο, από τη θεωρία στην πράξη πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για να το υλοποιήσετε; Αν δεν κάνω λάθος, χρειάστηκαν 3 ολόκληρα χρόνια μέχρι να γίνει αυτό.
Μετακομίσαμε στην Κύπρο το 2015 και ο Νάιτζελ άρχισε να σχεδιάζει το cidery (βιοτεχνία παραγωγής μηλίτη). Άρχισε να φτιάχνει μηλίτη στο υπόγειο του σπιτιού μου στο Φαρμακά, χρησιμοποιώντας τα ερασιτεχνικά εργαλεία και τις μηχανές που χρησιμοποιούσε ο πατέρας μου για να φτιάξει κρασί. Η μητέρα του τον βοήθησε πολύ και ήξερε τότε περισσότερα για την παρασκευή του μηλίτη από οποιονδήποτε άλλο Κύπριο! Το πάθος είχε «γεννηθεί». Με αφοσίωση στο να μάθει ό,τι χρειαζόταν, ο Νάιτζελ διάβαζε πολλά βιβλία και έκανε δοκιμές με διαφορετικές ποικιλίες τοπικών μήλων μέχρι που να ήταν ευχαριστημένος με τη γεύση. Ταξιδεύαμε αρκετά στην Αγγλία, στις περιοχές όπου ο μηλίτης είναι μεγάλο μέρος του τοπικού πολιτισμού και είχαμε γευτεί δεκάδες διαφορετικές ποικιλίες, ζητώντας τεχνικές από τους ντόπιους παραγωγούς. Ακολούθησε πιο εξειδικευμένη εκπαίδευση. Αρκετό χρόνο αναλώσαμε επίσης στον σχεδιασμό του χώρου της μικρής μας βιοτεχνίας και στην επιλογή του σωστού εξοπλισμού.
Θεωρείς ότι οι Κύπριοι καταναλωτές θα «αγκαλιάσουν» τη «Mηλίτσα»;
Σαφώς! Υποστηρίζοντας ντόπια προϊόντα και επιχειρήσεις, στηρίζουμε οικογένειες και κοινότητες του τόπου μας. Ελπίζουμε οι Κύπριοι να αγκαλιάσουν τη «Μηλίτσα». Έχουμε βάλει πολλή αγάπη και προσπάθεια να φτάσουμε τόσο μακριά. Νομίζω ότι ο ποιοτικός μηλίτης είναι το τέλειο ποτό για πολλές περιπτώσεις και ταιριάζει απόλυτα στο κλίμα και τρόπο ζωής μας. O craft μηλίτης χαίρει υψηλής εκτίμησης σε τόσες πολλές περιοχές του κόσμου -μπορείς να το βρεις στα μενού μερικών από των καλύτερων εστιατορίων- και πιστεύουμε ότι στην Κύπρο θα εκτιμηθεί η ποιότητα του προϊόντος μας.
Το γεγονός ότι πρόκειται για ένα καθαρά ντόπιο προϊον, πιστεύεις ότι συγκαταλέγεται στα ατού προκειμένου να το προτιμήσει ο καταναλωτής;
Προσπαθήσαμε να εμφιαλώσουμε κάτι που αφορά την ουσία του νησιού μας και θεωρώ πως το έχουμε καταφέρει. Χρησιμοποιούμε αποκλειστικά κυπριακά μήλα για την παρασκευή της «Μηλίτσας», με αποτέλεσμα να ξεχωρίζει για το άρωμα και τη γεύση της συγκριτικά με άλλους μηλίτες. Επιλέγοντας τη «Μηλίτσα» κάποιος, υποστηρίζει παράλληλα τους σκληρά εργαζόμενους αγρότες και τις κοινότητες του Τροόδους. Κάθε χρόνο παράγουν μερικά από τα καλύτερα, πιο ποιοτικά μήλα στον κόσμο και θέλαμε με τη σειρά μας να συνεισφέρουμε στο να βγει αυτό προς τα έξω, με ένα προϊόν που εκπροσωπεί τη γαστρονομία του νησιού.
Υπάρχουν πλάνα για εξαγωγή στο εξωτερικό ή είναι ακόμη νωρίς για κάτι τέτοιο;
Για την ώρα έχουμε επικεντρωθεί στην προσφορά ποιοτικού μηλίτη στους Κύπριους, αλλά πιστεύουμε πως θα υπάρχει ενδιαφέρον από φίλους του μηλίτη σε όλο τον κόσμο να δοκιμάσουν τη «Μηλίτσα», καθώς πρόκειται για ένα μοναδικό προϊόν. Πουθενά στον κόσμο δεν χρησιμοποιούνται οι ίδιες ποικιλίες μήλων, όπως αυτές που συλλέγουμε για τον δικό μας μηλίτη. Mήλα όπως τα λόρτικα και τα καθιστά είναι καθαρά ενδημικές ποικιλίες.
Τα τελευταία τρία χρόνια έχετε εγκατασταθεί μόνιμα στην Κύπρο. Τι σου έλειπε πιο έντονα από τον τόπο σου όσο καιρό ήσουν μακριά;
Εξαρτάται από ποιο μέρος βρισκόμουν κάθε φορά. Όταν ήμουν στην Αγγλία πεθυμούσα την Κύπρο, τους ανθρώπους της, τις γεύσεις, τα χρώματα και τις μυρωδιές κάθε εποχής, το φως, τη θάλασσα, τις λατζιές, τις τριμυθιές, τα βουνά, τη μαμά μου και το χωριό μου. Στη Γρανάδα και τη Ραμάλα, που πέρασα μεγάλο μέρος της ζωής μου, δεν μου έλειπαν πολλά πράγματα. Ο τρόπος ζωής, το κλίμα, η χλωρίδα, η πανίδα, ακόμη και η μυθολογία, ήταν όλα τόσο παρόμοια με την Κύπρο, που με έκαναν να νιώθω σαν στο σπίτι μου. Ευλογημένη η κάθε περιοχή Λεβάντε και όλης της Μεσογείου.
Παρόλο που είσαι μια σύγχρονη γυναίκα, εντούτοις, τρέφεις μια ιδιαίτερη αδυναμία προς τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας. Ακόμη και ο γάμος σου ήταν πιο παραδοσιακός και πραγματοποιήθηκε στο γραφικό Φικάρδου. Από πού πηγάζει αυτή η αγάπη σου για την παράδοση; Ίσως επειδή ξέρεις να εκτιμάς ό,τι είναι πιο αυθεντικό και γνήσιο;
Πιστεύω πως είναι καλύτερο για τον άνθρωπο να ακολουθεί τις παραδόσεις με τις οποίες μεγάλωσε. Για μένα είναι μια ανάγκη απαραίτητη. Χρειάζομαι μια βάση στη ζωή σου. Οι παραδόσεις ορίζουν τη βάση μου. H μοντέρνα κοινωνία παρουσιάζει τόσες απαιτήσεις που τείνουν να κάνουν τη ζωή περίπλοκη και αγχωτική. Ο παραδοσιακός τρόπος ζωής είναι απλοϊκός και όμορφος. Έβλεπα του γονείς μου να ακολουθούν αυτό το πρότυπο ζωής. Βλέπω και τις γιαγιάδες μου, άνω των 80 ετών, να μεταδίδουν σοφία, που δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσω σε οποιοδήποτε ακαδημαϊκή τάξη. Στην παράδοση του τόπου μου βρίσκω παρηγοριά και ελπίδα.
Πόσο σε καθόρισε ως προσωπικότητα το γεγονός ότι μεγάλωσες κοντά στη φύση;
Μεγαλώνοντας κοντά της, με έκανε έναν άνθρωπο που δεν θα μπορούσε να ζήσει μακριά από τη φύση.
Τι θυμάσαι πιο έντονα από τη δική σου εποχή της αθωότητας, τα παιδικά σου χρόνια;
Τη μυρωδιά του κόνυζου και της ξυσταρκάς, ειδικά μετά τα πρωτοβρόχια.
Πάντως, προσωπικά δεν έχω δοκιμάσει ποτέ μηλίτη. Υπάρχουν και άλλοι σαν και εμένα; Και ποια είναι η πρώτη εντύπωση μόλις δοκιμάζουν τη «Mηλίτσα»;
Όταν είπαμε στην οικογένειά μου ότι θέλαμε να αρχίσουμε να κάνουμε μηλίτη στην Κύπρο, το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνουμε ήταν να τους εξηγήσουμε τι είναι ο μηλίτης. Η ιδέα έμοιαζε τότε μη-ρεαλιστική για αυτούς, καθώς κανείς δεν έκανε μηλίτη στην Κύπρο κι εκείνη την εποχή οι εισαγόμενοι μηλίτες δεν ήταν καν αρκετά γνωστοί. Μακάρι να είχαμε καταγράψει τις αντιδράσεις συγγενών και φίλων όταν δοκίμασαν τη «Μηλίτσα» για πρώτη φορά. Μετά και από την πρώτη μας εμφάνιση στο φεστιβάλ του χωριού μας, υπάρχει μια πολύ θετική ανταπόκριση για το προϊόν μας και ελπίζουμε να δοκιμαστεί σύντομα απ’ όλους σας!
Μπορείς να μάθεις για το πού θα βρεις τη «Mηλίτσα» μέσω της ιστοσελίδας, της σελίδας στο Facebook και στο Instagram
Φωτογραφίες: Dylan Collins