Απίστευτο αλλά τον ξεχνάς. Κάποιες πιο γρήγορα και κάποιες λίγο αργότερα. Ανάλογα ίσως του πόσο σύντομος και εύκολος ήταν ο τοκετός. Περιμένεις λοιπόν εννέα ολόκληρους μήνες ώσπου έρχεται η μεγάλη στιγμή. Η στιγμή του πόνου, της απελπισίας και του… σπαραγμού. Πολύ δύσκολες στιγμές, ή καλύτερα ώρες, στις οποίες δεν μπορείς απαραίτητα να κρατήσεις τη ψυχραιμία σου και ίσως να βγεις και λίγο εκτός εαυτού, όπως ποτέ άλλοτε. Εννοείται πως εκείνη τη στιγμή δεν θα συγκρατηθείς, ούτε θα καταπιεστείς αν το έχεις ανάγκη. Θα σου πω όμως πως το είδα εγώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πώς 3 λεπτά μπορούν να σβήσουν τη πιο δύσκολη μέρα μιας μανούλας

Για αρχή προετοίμασα τον εαυτό μου πως ο πόνος θα είναι…ανυπόφορος, πως δεν έχω ξανανιώσει κάτι τέτοιο και πως μόνο αν κάνω υπομονή και ακολουθήσω τις εντολές της μαίας και του γιατρού, θα περάσει όσο πιο ‘’καλά‘’ γίνεται. Τελικά ανακάλυψα πως αυτά με βοήθησαν πολύ. Είχα πάει στην κλινική σε μια πολύ ήρεμη κατάσταση. Υπάκουσα στις εντολές της μαίας, που πραγματικά ήταν πολύ βοηθητική και επίσπευσε τη διαδικασία με συγκεκριμένες ασκήσεις. Ενώ κάθε φορά που οι πόνοι επέστρεφαν δυνατότεροι εγώ σκεφτόμουν πως σε πολύ λίγο θα κρατάω ένα μικροσκοπικό κορμάκι στην αγκαλιά μου. ‘’Σε λίγο θα σε κρατάω.‘’ ‘’Σε λίγο θα σε δω επιτέλους‘’ σκεφτόμουν κι συνέχιζα. Κάνοντας πάντα βέβαια τις αναπνοές, που πάντα κορόιδευα στις ταινίες. Μάθε λοιπόν, πως πραγματικά βοηθούν. Αν τις κάνεις σωστά κι όταν πρέπει, εξωτερικεύουν τον πόνο. Όλα αυτά που λες, βοήθησαν πραγματικά, ήμουν εγώ ήρεμη ήταν και οι γύρω μου ήρεμοι και η όλη διαδικασία κύλησε πιο σύντομα από ότι ένιωθα εκείνη τη στιγμή.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Δεν ήξερα πως δεν ήξερα τι θα πει αγάπη πριν από αυτή»

Και κάπου εκεί ανάμεσα σε ένα διάλειμμα πόνων το κατάλαβα. Κατάλαβα πόση δύναμη κρύβει το γυναικείο κορμί, πόση αντοχή έχει και πόσο ‘’ τα πάντα εν σοφία εποίησε‘’. Η όλη διαδικασία της εγκυμοσύνης είναι τρανό παράδειγμα για αυτό, εκείνη όμως τη στιγμή είναι ακόμα μια απόδειξη. Το πώς το κορμί σου θα ανταπεξέλθει σε αυτό που περνά, το πώς σου δίνει τη δυνατότητα ανάμεσα στους πόνους να ξεκουραστείς και να πάρει ς μια ανάσα, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο.

Αν μπορείς λοιπόν, ζήσ’  το. Είναι ένα θαύμα για το οποίο θα είσαι περήφανη για σένα. Αν διάβαζα κάπου αυτές τις μικρές λεπτομέρειες σίγουρα θα έπαιρνα ακόμα περισσότερη δύναμη. Γι’ αυτό στα γράφω κι εγώ. Όχι για να σε πείσω να γεννήσεις φυσικά ούτε να σε κατακρίνω αν αποφασίσεις για οποιονδήποτε λόγο, ή γιατί απλά χρειάζεται, να μην το κάνεις. Αν όμως το κάνεις δύσκολα θα το μετανιώσεις, κι αυτό για να μην είμαι απόλυτη. Όπως και να ‘χει εννέα μήνες τώρα έχεις ζήσει ένα θαύμα, με ότι κι αν αυτό συνεπαγόταν, γιατί να μην ζήσεις και την κορύφωσή του;

Και να μην ξεχάσω.. Τον πόνο θα τον ξεχάσεις! Δεν το πίστευα με τίποτα, σκεφτόμουν πως ήταν υπερβολές και τρόποι για να πείσουν τις γυναίκες για φυσική γέννα. Ε, δεν είναι...θα τον ξεχάσεις! Άκου με που σου λέω. Ότι κι αν αποφασίσεις δημιουργείς μια ζωή και δεν είναι καθόλου λίγο αυτό! Να είσαι περήφανη για σένα, ότι κι αν αποφασίσεις, και καλώς να δεχτείς το πλασματάκι σου.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Σταμάτα να με ρωτάς πότε θα κάνω παιδί»

Η Ελιάνα Μαυροκορδάτου-Παύλου είναι μανούλα της μικρής Νιόβης και ιδιοκτήτρια της  Σχολής “Eliana & Irene Ballet School”