Thumbnail

Παιδική σεξουαλική κακοποίηση: Όσα πρέπει να ξέρεις ως γονέας Παιδική σεξουαλική κακοποίηση: Όσα πρέπει να ξέρεις ως γονέας

Η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Άνθια Χριστοδούλου Θεοφίλου, σού εξηγεί πώς να προστατεύσεις τα παιδιά σου, αλλά και ποια είναι τα σημάδια.
Τι είναι η παιδική σεξουαλική κακοποίηση

Παιδική σεξουαλική κακοποίηση είναι όταν ένας ενήλικας ή ένα μεγαλύτερο παιδί χρησιμοποιεί την εξουσία του για να εμπλέξει το παιδί σε σεξουαλική δραστηριότητα. Ο δράστης μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορα κόλπα, όπως δωροδοκία, την άσκηση πίεσης ή απειλές για να πείσει το παιδί να συμμετάσχει σε σεξουαλική δραστηριότητα. Η σεξουαλική κακοποίηση περιλαμβάνει οποιαδήποτε δραστηριότητα αφορά στη σεξουαλική ικανοποίηση του θύτη. 

Η σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε παιδί ανεξαρτήτου φυλής, κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, θρησκείας ή πολιτισμού. Μια κοινή λανθασμένη αντίληψη σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση είναι ότι τα παιδιά είναι πιο πιθανό να υποστούν κακοποίηση από αγνώστους ενώ συνήθως ο θύτης είναι κάποιος που το παιδί γνωρίζει και εμπιστεύεται. Οι ενήλικοι κακοποιητές παιδιών τείνουν να είναι άνδρες, αλλά οι γυναίκες ευθύνονται για περίπου το ένα πέμπτο της σεξουαλικής κακοποίησης αγοριών κάτω των 14 ετών.

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αυτή είναι η σωστή ηλικία να αφήσεις το παιδί να κάνει μπάνιο μόνο του

Πώς να προστατέψεις τα παιδιά σας από τη σεξουαλική κακοποίηση

Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος που να εξασφαλίζει την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση αλλά υπάρχουν μέτρα που οι γονείς μπορούν να λάβουν ώστε να μειώσεις αυτόν τον κίνδυνο. Παρακάτω θα βρείς μερικές εισηγήσεις και τρόπους προφύλαξης ώστε να προστατέψεις τα παιδιά σου.

Σεξουαλική κακοποίηση από συνομήλικα ή μεγαλύτερα παιδιά:

Περίπου το ένα τρίτο των σεξουαλικών παρενοχλήσεων διαπράττονται από άλλα παιδιά. Εάν το παιδί σου μιλήσει για συμπεριφορές που συμβαίνουν σε ομάδες ή κλαμπ στις οποίες περιλαμβάνεται η σεξουαλική δραστηριότητα όπως για παράδειγμα οποιασδήποτε μορφής σεξουαλική δραστηριότητα από άλλα παιδιά που χαρακτηρίζεται ακατάλληλη, εξαναγκαστική, περιλαμβάνει εξαπάτηση, αυτή είναι μια μορφή σεξουαλικής κακοποίησης και πρέπει να λάβετε άμεσα μέτρα. Αυτό το είδος σεξουαλικής δραστηριότητας είναι εξίσου σοβαρό και δεν πρέπει να αγνοείται. Τα παιδιά που κακοποιούν άλλα παιδιά χρειάζονται επαγγελματική βοήθεια καθότι ο ελλοχεύει κίνδυνος να συνεχίσουν και να παρενοχλήσουν κι άλλα παιδία. 

Οι γονείς και άλλοι ενήλικες που εργάζονται με παιδιά πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνουν την κακοποίηση από τη φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά των παιδιών.  Όλα τα παιδιά σε κάποια φάση εκδηλώνουν περιέργεια για το σεξ και τη σεξουαλική συμπεριφορά ως μέρος της εξέλιξης και της ενηλικίωσής τους. Όταν όμως η σεξουαλική συμπεριφορά στερείται συγκατάθεσης, εξαναγκάζεται, ή συμβαίνει από άτομο που κρίνεται ισχυρότερο τότε είναι καταχρηστική και κακοποιητική. 

Εάν ως γονιός ανησυχείς για τη σεξουαλική συμπεριφορά του παιδιού σου θα πρέπει να προσπαθήσεις να μιλήσεις μαζί του και να συζητήσετε τις ανησυχίες σου ή να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιου ειδικού ψυχολόγου ή ψυχοθεραπευτή.

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: 3+1 έξυπνοι τρόποι να μάθει το παιδί μέσα από παιχνίδι

Πώς μπορώ να διακρίνω εάν το παιδί μου έχει κακοποιηθεί; 

Η πιο έγκυρη ένδειξη κακοποίησης είναι η ίδια η αποκάλυψη του παιδιού ότι κάποιος το έχει φθείρει ή το έχει φέρει σε δύσκολη και αμήχανη θέση αφού συνήθως τα παιδιά δεν λένε ψέματα για τέτοια συμβάντα. Δυστυχώς αρκετά συχνά τα παιδιά δεν μιλούν για την σεξουαλική κακοποίηση την οποία έχουν υποστεί αλλά ορισμένες φορές μπορεί να υπάρχουν σωματικά σημάδια ή αλλαγές στην συμπεριφορά του παιδιού που μαρτυρούν ότι είναι πιθανόν να συνέβη κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης.  Μερικά από αυτά είναι: ανεξήγητος πόνος ή αιμορραγία γύρω από τον πρωκτό ή τα γεννητικά όργανα του παιδιού, το παιδί να παρουσιάζει φόβο να μείνει μόνο του με κάποιον, ή να αρνείται να  πάει στο σπίτι ενός συγκεκριμένου φίλου ή συγγενή χωρίς προφανή λόγο, να αποσύρεται, να αποσυνδέεται συναισθηματικά, να εκφράζει λύπη ή στεναχώρια, εναλλαγές στη διάθεση,  αυτοκαταστροφική συμπεριφορά ή αυτοκτονικό ιδεασμό. Ακόμη, το παιδί ενδέχεται να παρουσιάσει προβλήματα με το φαγητό, όπως συμπτώματα νευρογενούς ανορεξίας ή βουλιμίας, βίαιη κι επιθετική συμπεριφορά, ενώ σε μερικές άλλες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξουν διαταραχές ύπνου, εφιάλτες, βραδινή ενούρηση ή και σεξουαλική συμπεριφορά ή συζήτηση γύρω από το σεξ που δεν αρμόζει στην ηλικία του. 

Τι κάνω αν το παιδί μου εξομολογηθεί ότι έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά; 

Σε μια τέτοια δυσάρεστη περίπτωση είναι σημαντικό να παραμείνεις ψύχραιμη. Οποιαδήποτε ξεσπάσματα ή συναισθηματικές εκρήξεις μπροστά στο παιδί απλά θα το επιβαρύνουν περισσότερο και θα το κάνουν να αισθανθεί ένοχο και υπεύθυνο για την κακοποίηση που υπέστη αλλά και για το γεγονός ότι σε έχει δυσαρεστήσει. Μην χρησιμοποιήσεις επικριτική γλώσσα. Η παρουσία τρίτων μπορεί να δυσκολέψει το παιδί να ανοιχθεί. Σε πρώτη φάση σεβάσου το απόρρητο του παιδιού σου και πάρε το σε ένα μέρος όπου μπορείτε να μιλήσετε χωρίς διακοπές και αντιπερισπασμούς ενθαρρύνοντάς το να ανοιχθεί περισσότερο. Διαβεβαίωσε το παιδί ότι δεν ευθύνεται για αυτό που συνέβη. Εάν υπάρχει ένδειξη τραυματισμού, θα πρέπει να δει το παιδί ο παιδίατρος. Επικοινώνησε επίσης με τις ιθύνουσες αρχές και αναφέρετε τις υποψίες σας. Προστατέψτε το παιδί από επαναλαμβανόμενες συνεντεύξεις που μπορεί να το φθείρουν περισσότερο. Υποστήριξε το παιδί όσο περισσότερο μπορείς. Μην διστάσεις να λάβεις επαγγελματική στήριξη τόσο για το παιδί όσο και για εσένα ως γονέας. Τέλος, απόφυγε να επιρρίψεις ευθύνη στον εαυτό σου για το συμβάν, κάτι τέτοιο επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση και σαμποτάρει τη διαδικασία της θεραπείας. 

ΑΝΘΙΑ

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Γιατί δεν μίλησε τότε;»

H Άνθια Χριστοδούλου- Θεοφίλου, είναι Ψυχολόγος, Σύμβουλος και Ψυχοθεραπεύτρια στο Κέντρο Προσωπικής Ανάπτυξης και Αυτογνωσίας “Για την Ιθάκη”.  Ακολούθησε το facebook page

Home