Της Νεφέλης Ιωάννου

Οι ισπανόφωνες σειρές του Netflix δεν είναι τέλειες, αλλά αν μη τι άλλο, δεν είναι καθόλου αδιάφορες. Διαθέτουν μια χοντροκομμένη γοητεία που σε συνεπαίρνει. Οι ερμηνείες είναι ανεπιτήδευτες, σχεδόν φυσικές, οι σκηνές ωμές, οπότε αν είσαι comme il faut, τότε άστο, δεν κάνουν για σένα. Υπάρχει πολύ βρισίδι, σχεδόν σε κάθε πρόταση και οι ερωτικές σκηνές, στην προκειμένη, αγγίζουν τα όρια του soft πορνό (δεν είναι πολλές όμως, μη σου ανοίγει η όρεξη). 

Το στόρι θυμίζει λίγο το Elite, μόνο αντί για ένα ακριβό ιδιωτικό λύκειο, στο επίκεντρο είναι ένα δημόσιο σχολείο στην επαρχία και όλα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες μιας μικρής κοινωνίας. Τα πλάνα εξοχής είναι μοναδικά και πανέμορφα. Η σειρά αποτελείται από οκτώ επεισόδια της μιας ώρας περίπου το καθένα. Η αλήθεια θα μπορούσε η διάρκεια να ήταν λίγο μικρότερη, καθώς ανά διαστήματα, αισθάνεσαι πως το σενάριο "μπάζει" σε κάποια σημεία και είναι λίγο τραβηγμένο από τα μαλλιά. Ωστόσο, το γεγονός ότι η σειρά διαδραματίζεσαι ταυτόχρονα σε παρελθόν και παρόν, δε λειτουργεί συγχυστικά, αντιθέτως εκεί έγκειται η όλη ομορφιά της. 

Δε θα γράψω περισσότερα, για να μην κάνω άθελά μου spoiler, παρά μόνο ότι το στόρι επικεντρώνεται στην καθηγήτρια λογοτεχνίας Ρακέλ, που παίρνει τη θέση μιας άλλης καθηγήτριας, η οποία αυτοκτόνησε. Σύντομα θα ανακαλύψει πως τα φαινόμενα απατούν και πως η προκάτοχος της είχε πολλά ένοχα μυστικά, τα οποία θα θέσουν και τη δική της ζωή σε άμεσο κίνδυνο. Σημείωσε πως αν παρακολουθείς γενικώς ισπανικές σειρές, θα δεις πολλές γνώριμες φυσιογνωμίες από "Locked Up" και "Elite". 

Φωτό: Netflix