Η Άνθια Χριστοδούλου Θεοφίλου μας «εξηγεί» τι συμβαίνει… «Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού»
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα, “Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού”, από τις Εκδόσεις Βακχικόν, του οποίου η πρώτη έκδοση εξαντλήθηκε μέσα σε μόλις 90 μέρες, ενώ έχει κερδίσει θετικά σχόλια και κριτικές τόσο από τους αναγνώστες, όσο και από τους κριτικούς βιβλίων.
Λίγο πριν την παρουσίαση του βιβλίου της στη γενέτειρα της, την Λεμεσό μιλάει αποκλειστικά στο MyLife και στη Ζώη Αυγουστή.
Άνθια, το «Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού», είναι το πρώτο σου μυθιστόρημα. Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτής της ιστορίας;
Το έτος 2002 με 2003, σπούδαζα για το μεταπτυχιακό μου στην Ψυχολογία Υγείας στο University of Surrey στην Αγγλία όταν ξέσπασε μια φοβερή είδηση για έναν βιαστή λαφυρο-συλλέκτη ο οποίος επιτιθόταν σε διάφορα μέρη της περιοχής του Surrey, βίαζε γυναίκες και αποσπούσε τμήματα από τα ρούχα τους ως λάφυρα. Οι αρχές δεν κατάφερναν να τον εντοπίσουν. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα γίνονταν διαρκώς ανακοινώσεις στα ΜΜΕ από τις αρμόδιες αρχές παροτρύνοντας μας να αποφεύγουμε να κυκλοφορούμε μόνες έξω οι γυναίκες όλων των ηλικιών. Είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής. Αρκετά χρόνια αργότερα, ένας ληστής παραβίασε το σπίτι των γονιών μου και η μικρή αδελφή μου, νεαρή κοπέλα τότε, ξύπνησε και τον ένιωσε πάνω απ’ το προσκέφαλό της να ψάχνει στο συρτάρι του κομοδίνου της. Υποσυνείδητα συνδύασα αυτά τα δύο συμβάντα και έγιναν η αφορμή να γράψω το μυθιστόρημα «Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού».
Επαγγελματικά εργάζεσαι ως ψυχολόγος – σύμβουλος – ψυχοθεραπεύτρια, να υποθέσω ότι το βιβλίο βασίζεται σε αρχές της ψυχολογίας;
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα σασπένς, ένα ψυχολογικό θρίλερ, μια περίεργη ερωτική περιπέτεια που θέτει παράλληλα ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα μέσα από αντισυμβατικούς χαρακτήρες. Πραγματεύεται θέματα όπως η ναρκισσιστική γονική αγάπη, η υπερπροστασία, το παιδικό τραύμα, τα ψέματα που λέμε στα παιδιά για το θάνατο, τον σεξισμό, τον καταναλωτισμό, τον έρωτα ως μία κοινωνικά αποδεκτή μορφή ψυχικής ασθένειας και τις δυσκολίες που προκύπτουν στη συντροφική σχέση. Είναι γεγονός ότι στο βιβλίο ο αναγνώστης συναντά αρκετά ψυχοδυναμικά και ψυχοκοινωνικά στοιχεία.
Η ηρωίδα του βιβλίου η Αλεξάνδρα ξεκινάει να μπερδεύει μέσα της τα όρια της φαντασίας και της πραγματικότητας. Αυτό μπορεί να συμβεί και στην πραγματική ζωή;
Αυτό συμβαίνει κυρίως στις ψυχωτικές διαταραχές. Η Αλεξάνδρα όμως δεν είναι σε κατάσταση ψύχωσης. Είναι ένας άνθρωπος που επιθυμεί διακαώς να αγαπήσει και να αγαπηθεί με την άνευ όρων αγάπη. Θα πρέπει να διαβάσετε το βιβλίο για να καταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει…
Ξεκινάω έχοντας στο μυαλό ένα πλάνο, βέβαια από ένα σημείο και μετά o κόσμος αυτός, ο παράλληλος, μοιάζει να ζωντανεύει, είναι λες και οι χαρακτήρες της ιστορίας αποκτούν ζωή δική τους, μου δείχνουν τον δρόμο κι εγώ απλά ακολουθώ την πορεία τους.
Είναι εύκολο ένας συγγραφέας να αφήσει το προσωπικό κομμάτι έξω από τα μυθιστορήματα του; Εσύ το έχεις αφήσει ή θα βρούμε στοιχεία της Άνθιας μέσα στο βιβλίο;
Σίγουρα θα συναντήσετε το δημιουργικό τρόπο σκέψεις μου, την αφηγηματική μου τεχνική, το προσωπικό συγγραφικό μου ύφος και αρκετές γνώσεις από τη σπουδή μου και το επάγγελμα της ψυχολόγου-ψυχοθεραπεύτριας. Ένα μυθιστόρημα όμως είναι μυθοπλασία. Αφορά στη ζωή των ηρώων και όχι στη ζωή του συγγραφέα. Ο συγγραφέας επιχειρεί να αφηγηθεί την περιπέτεια του ήρωα με τρόπο που να πείθει τον αναγνώστη. Εδώ είναι η τέχνη του όλου εγχειρήματος!
Τι θα ήθελες να μείνει περισσότερο στους αναγνώστες ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του νέου σου βιβλίου;
Το μυθιστόρημα «Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού» είναι ένα βιβλίο που θέλει να προσφέρει στον αναγνώστη του την ευχαρίστηση της σκέψης και της εμβάθυνσης σε καίρια ζητήματα της ζωής. Θα ήθελα το μυθιστόρημα αυτό να αποτελέσει κυρίως έναν ασφαλή χώρο ενσυναίσθησης και αποδοχής, να παρακινήσει τον αναγνώστη να βλέπει τους συνανθρώπους του με περισσότερη κατανόηση και λιγότερη επίκριση.
Μπορεί το συγκεκριμένο βιβλίο να είναι το πρώτο σου μυθιστόρημα, ωστόσο έχεις κυκλοφορήσει και μια δική σου συλλογή διηγημάτων, ενώ διηγήματα σου φιλοξενήθηκαν και σε άλλες διηγηματικές συλλογές. Τι είναι αυτό που σε οδήγησε στο να γράψεις;
Από την ηλικία των 14 ετών η δημιουργική γραφή αποτελούσε για μένα χώρο ενδοσκόπησης καθώς και σημαντική εσωτερική πηγή στήριξης. Τότε είχα ξεκινήσει να γράφω για να διαχειριστώ τις δυσκολίες της εφηβείας. Ανέκαθεν ήμουν λάτρης της ποίησης και της λογοτεχνίας. Σοβαρά άρχισα να γράφω το 2011 μετά από μια σημαντική απώλεια. Αυτό βέβαια ήταν απλά η αφορμή. Μέσα μου ήδη γνώριζα ότι κάποια στιγμή θα ενέκυπτα επίσημα στη συγγραφή.
Είναι προσωπική σου ανάγκη το γράψιμο, νιώθεις ότι μέσα από αυτό εξωτερικεύεις συναισθήματα σου;
Γράφω γιατί πέρα από τον επιστήμονα υπάρχει μέσα μου κι ένας καλλιτέχνης εαυτός ο οποίος αισθάνεται την ανάγκη να παραμένει δημιουργικός. Στη συγγραφή με ωθεί επίσης η ανάγκη για ενεργή συμμετοχή σε μια νέα περιπέτεια, εξωπραγματική, χωρίς να απειλείται καθόλου η ισορροπία της πραγματικότητας μου, τα πάντα συμβαίνουν στους ήρωες κι όχι σε μένα. Γράφω αντί να παρακολουθήσω μια ταινία, αυτό μου παρέχει τη δυνατότητα να συμμετέχω στην πλοκή επηρεάζοντάς την, ν’ αποφασίζω για την εξέλιξή της και για την μοίρα των πρωταγωνιστών. Η δημιουργική γραφή αποτελεί για μένα ασφαλή τόπο, ένα άσυλο στο οποίο καταφεύγω, με ξεκουράζει, με συναρπάζει και με αναζωογονεί. Είναι μια θετική εσωτερική πηγή από την οποία αντλώ δυνάμεις.
Είσαι ένα δραστήριο άτομο, έχοντας μάλιστα το δικό σου Κέντρο Προσωπικής Ανάπτυξης και Αυτογνωσίας «Για την Ιθάκη», ενώ παράλληλα είσαι σύζυγος και μητέρα. Αλήθεια, πού βρίσκεις χρόνο για συγγραφεί; Λένε πώς το γράψιμο απαιτεί χρόνο.
Θεωρώ ότι μπορεί κανείς να βρίσκει πάντα χρόνο για όσα αγαπά. Είναι απλά θέμα καλής διαχείρισης χρόνου. Από την κακή διαχείριση χρόνου πηγάζουν πολλά από τα προβλήματα της καθημερινότητας και από την καλή διαχείριση χρόνου τα «δώρα» της ζωής.
Από πού αντλείς έμπνευση για τις ιστορίες που μοιράζεσαι με τον κόσμο;
Θα έλεγα ότι με εμπνέει η ίδια η ζωή και η εμπειρία της, το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης, η ομορφιά του εσωτερικού κόσμου και το δυναμικό υλικό ανθρώπων που γνωρίζω μέσα από το επάγγελμα της ψυχολόγου-ψυχοθεραπεύτριας. Περισσότερο από όλα μ’ εμπνέει και με κατευθύνει ο αγώνας των ανθρώπων για επιβίωση με όποια μέσα διαθέτουν, σ’ ένα κόσμο διαρκώς μεταβλητό που οι κανόνες και οι συνθήκες ενδέχεται να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή.
Ξεκινώντας μια ιστορία, γράφεις πάντα με σκοπό να την έκδοση της ή γράφεις και για προσωπική ανάγκη;
Ξεκίνησα να γράφω για προσωπική ευχαρίστηση. Τώρα πια γράφω με σκοπό την έκδοση.
Έχεις στα σκαριά κάποιο επόμενο μυθιστόρημα;
Εννοείται… Και μια ποιητική συλλογή.
Θα γίνει στην Κύπρο κάποια παρουσίαση του μυθιστορήματος «Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού»;
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στις 20 Νοεμβρίου, στις 7:00μμ στο Δημοτικό Πολιτιστικό Κέντρο Πάνος Σολομωνίδης στη Λεμεσό. Θα χαρώ να σας δω όλους εκεί!
