Η υπόθεση της Πάτρας, συζητιέται όχι μόνο από τα Μ.Μ.Ε, αλλά και από τον κόσμο που παρακολουθεί τις εξελίξεις με μεγάλο ενδιαφέρον. Το MyLife, επικοινώνησε με την ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια Άνθια Χριστοδούλου Θεοφίλου, η οποία απάντησε στα ερωτήματα που συζητάμε όλοι αυτές τις μέρες γύρω από την υπόθεση της Πάτρας.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ρούλα και Δήμητρα Πισπιρίγκου: Τηλεφωνούσαν με αλλοιωμένη φωνή στο T-live και έδιναν πληροφορίες για τον Μάνο (Βίντεο)

Γιατί μας έχει καθηλώσει όλους αυτή η υπόθεση, ενώ για τέτοια ή παρόμοια εγκλήματα έχουμε ακούσει κι άλλες φορές στο εξωτερικό;

Οι άλλες υποθέσεις που συμβαίνουν στο εξωτερικό, συμβαίνουν σε κάποια άλλη χώρα, μακριά από μας, σε μια κουλτούρα ξένη σε εμάς και άρα δεν είναι τόσο εύκολο να σχετιστούμε με το συμβάν ή να ταυτιστούμε με το θύμα. Η υπόθεση αυτή είναι πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα και συμβαίνει σε ένα πλαίσιο πολύ κοντά σε εμάς, στη χώρα μας και στην κουλτούρα μας. Μιλάμε την ίδια γλώσσα και μοιραζόμαστε ίδια ήθη και έθιμα με θύτη και θύμα. Επομένως, πιο εύκολα εισχωρεί κάτω απ' το πετσί μας και κλονίζει τη συνείδηση μας αφού μοιάζει λες και η παιδοκτόνος είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, η γειτόνισσα ή μια γνωστή μας. Μας είναι πιο δύσκολο να αποδεχτούμε ότι μια τόσο αποτρόπαια πράξη όπως το να σκοτώσεις το ίδιο σου το παιδί συνέβη μέσα στο πλαίσιο της κοινωνίας μας. Έπειτα είναι και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που όλο ασχολούνται και μας το υπενθυμίζουν.

Οι ειδικοί έχουν εξετάσει τη Ρούλα Πισπιρίγου και έχουν αποφανθεί ότι δεν πάσχει από κάποια διαταραχή. Αν αποδειχθεί ότι όντως διέπραξε αυτό το ειδεχθές έγκλημα, τι σημαίνει σε σχέση με την ψυχική της υγεία; 

 Όταν λέμε ότι κάποιος δεν πάσχει από κάποια διαταραχή, εννοούμε κυρίως ότι δεν αντιμετωπίζει κάποια ψυχική ασθένεια που να διαστρεβλώνει την αντίληψη της πραγματικότητας. Συνήθως εννοούμε κάποια ψυχωτική διαταραχή όπου ένα άτομο δεν είναι σε επαφή με την πραγματικότητα και έχει παραισθήσεις ή ψευδαισθήσεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εγκλήματος που έγινε από άτομο με ψυχική ασθένεια αυτού του είδους αφορά τον άντρα που πριν από αρκετά χρόνια αποκεφάλισε τη σύντροφο και το σκύλο του γιατί νόμιζε ότι ήταν δαίμονες και κυκλοφορούσε στους δρόμους της Σαντορίνης με το κεφάλι της γυναίκας του στα χέρια. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος αντιμετώπιζε κάποια σοβαρή ψυχωτική διαταραχή και είχε διακόψει από μόνος του τη φαρμακευτική του αγωγή, με αποτέλεσμα να υποτροπιάσει.

Όταν λέμε ότι η Ρούλα έχει υγιή αντίληψη -και αν όντως αποδειχθεί ότι αυτή διέπραξε τις δολοφονίες των παιδιών της-, εννοούμε ότι έχει πλήρη επίγνωση των πράξεων της σε αυτή την περίπτωση και ότι δεν ήταν σε κατάσταση ψύχωσης.  Σε ό,τι αφορά στην πράξη της παιδοκτονίας, να σημειώσουμε ότι δεν είναι εντελώς αλήθεια ότι μια μητέρα που φτάνει σε τέτοιο σημείο είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό άτομο.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για έναν τύπο προσωπικότητας που δεν σκέπτεται ή αισθάνεται όπως ο μέσος φυσιολογικός άνθρωπος και άρα πολύ πιθανόν να μιλάμε για άτομο με διαταραγμένη προσωπικότητα. Μάλιστα, μιλάμε για ένα είδος ναρκισσιστικής προσωπικότητας που δεν είναι σε θέση να αισθανθεί τύψεις, ενοχές, δεν μπορεί να νιώσει ενσυναίσθηση και δεν βιώνει το συναίσθημα όπως ο μέσος άνθρωπος. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί οποιαδήποτε μητέρα να ξεπεράσει το όριο του φυσιολογικού και κοινωνικά επιτρεπτού και να καταλήξει σε τέτοια αντικοινωνική και αποτρόπαια συμπεριφορά.

Έχουν επίσης ειπωθεί πολλά για το Σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου, όπου μια μητέρα προκαλεί σκόπιμα ασθένειες ή τραυματισμούς στο παιδί της για να αποσπάσει προσοχή και οίκτο από τους άλλους ή και να τους χειραγωγήσει. Να επισημάνω ότι τα άτομα με Σύνδρομο Μινχάουχεν έχουν συχνά συμπτώματα διαταραχών προσωπικότητας.

Ποια μπορεί να είναι τα κίνητρα μιας μάνας για να κάνει μια τόσο αποτρόπαια πράξη;

Αν αποδειχθεί ότι εκείνη το έκανε, τα κίνητρα για τα οποία διέπραξε το έγκλημα, τα γνωρίζει μόνο η ίδια.

Αλλά επειδή σε ναρκισσιστικούς γονείς συνήθως τα παιδιά γίνονται εργαλείο στα χέρια του γονέα μέσω της χρήσης του οποίου εξασφαλίζουν δικές του ναρκισσιστικές ανάγκες. Μπορεί να ήθελε να ασκήσει έλεγχο στον άντρα της, να τον χειραγωγήσει ή ακόμη και να τον τιμωρήσει ή να τον εκδικηθεί. Αυτό μόνο η ίδια το γνωρίζει. 

Υπάρχουν βάσιμες κατηγορίες εναντίον της γι’ αυτό και έχει κριθεί προφυλακιστέα. Η ίδια δηλώνει αθώα. Σε περίπτωση που τα στοιχεία είναι αδιάσειστα για την ενοχή της, υπάρχει περίπτωση εκείνη να μην ομολογήσει ποτέ;

Άτομα που φτάνουν σε τέτοιες ακραίες και ειδεχθείς συμπεριφορές δεν έχουν ηθικούς φραγμούς, δεν σκέφτονται με γνώμονα το καλό και το κακό, το σωστό και το λάθος. Αν στάθηκε ικανή να σκοτώσει τα τρία της παιδιά, τότε γιατί όχι και να μην έχει το πείσμα να αρνείται ότι το έκανε. Αυτή είναι ικανή να επιμένει ότι δεν το έκανε ακόμη κι αν της παρουσιάσουν στοιχεία που δείχνουν καθαρά τις ενέργειες της. 

Instagram: @gia_tin_ithaki_psychotherapy

@anthia_christodoulou_theofilou