Της Ζώης Αυγουστή 

Είναι το δυνατό φύλο (κι ας λένε πως είναι απλά το ωραίο), είναι μάνα, είναι φίλη, είναι κόρη, είναι αδελφή, είναι συνάδελφος. Ξέρει τι θέλει, απλά δεν ξέρει πότε το θέλει και μερικές φορές πώς ακριβώς το θέλει. Μπορεί να σου δώσει ακριβή εικόνα για το τι συνέβη σήμερα στο δρόμο (ναι, πολλές από τις πληροφορίες είναι άχρηστες) και ενώ «της εξηγείς για εκατοστή φορά τι είναι το offside, το ξεχνάει, αλλά θα θυμάται για πάντα ότι μια Τρίτη στις 18.37 είπες ότι πάχυνε».

Η γυναίκα, είναι ό,τι πιο σύνθετο, πιο πολύπλοκο αλλά και πιο πολύτιμο έφτιαξε η φύση! Και το τελευταίο είναι κάτι που δεν διαπραγματεύομαι. Όχι γιατί το παίζω φεμινίστρια, όμως δεν θα μπορούσε να έχει ατέλειες και ο Θεός να την διάλεγε για να γίνει μάνα!

Η ομορφιά της γυναίκας δεν χωρεί σε αυτό το κείμενο. Όχι γιατί δεν την πιστεύω, αλλά γιατί είναι πολύ μικρή μπροστά σε όλα όσα μπορεί να πετύχει μια γυναίκα. Να διακρίνεις την ομορφιά μιας γυναίκας είναι το εύκολο, να ανακαλύψεις τους θησαυρούς που κρύβει μέσα της είναι το δύσκολο και εκεί είναι που χάνουν το παιχνίδι οι άντρες. 

unsplash.com/photos/pPFZibBBLGc

Υπάρχουν γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους, γυναίκες που βασανίστηκαν και σκοτώθηκαν, γυναίκες εγκαταλελειμμένες, γυναίκες που κάνουν τον καθημερινό τους αγώνα, γυναίκες που διευθύνουν τεράστιους ομίλους, γυναίκες που έχασαν παιδιά, γυναίκες που ομορφαίνουν τη ζωή κάποιου άντρα, γυναίκες που ξεχωρίζουν για την προσφορά τους, γυναίκες που το μυαλό και την εξυπνάδα τους θα ζήλευε και ο πιο έξυπνος άνδρας. Γυναίκες που είναι ηρωίδες στη δική τους οικογένεια, στον δικό τους περίγυρο. Γυναίκες που παλεύουν για τη ζωή, γυναίκες που παλεύουν στη ζωή! 

H σημερινή γιορτή της γυναίκας (8 του Μάρτη),  ήταν μόνο η αφορμή για αυτές τις σκέψεις. Γιατί η γυναίκα δεν πρέπει να γιορτάζεται μόνο μια φορά τον χρόνο. Αυτή η μέρα όμως, είναι μια καλή ευκαιρία να θυμίσουμε κυρίως στους εαυτούς μας, πόσο σημαντικές είμαστε! Και ναι, το παίζουμε υπεράνω και δεν θέλουμε δώρα. Άλλωστε, η  γυναίκα γιορτάζει κάθε φορά που θα πάει για καφέ με τις φίλες της, κάθε φορά που ένας άνδρας θα της κάνει μια έκπληξη, κάθε φορά που το αφεντικό θα πει ένα «Μπράβο», κάθε φορά που θα ακούσει πόσο νόστιμο είναι το φαγητό της, κάθε μέρα που ένα παιδάκι θα ανοίξει τα χέρια του προς το μέρος της και θα φωνάξει «μαμά».

Α, και για να μπορείς να τους μιλάς τεκμηριωμένα, γιορτάζεις γιατί κάποιες γυναίκες το 1857 (η πρώτη χρονιά που γιορτάστηκε αυτή η μέρα ήταν το 1909) είχαν τη δύναμη, να ξεσηκωθούν και να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίες και δικαίωμα ψήφου.  Γι’ αυτό σου λέω, το δυνατό φύλο είμαστε (εννοείται και το ωραίο!)

κεντρική φώτο: unsplash.com/photos/cIfLUEZYLVg