Τα παιδιά μικρής ηλικίας που χρησιμοποιούν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης κι εκθέτουν τον εαυτό τους σε αυτά, είτε μόνα τους, είτε μέσω των γονιών τους, δε διαθέτουν την απαραίτητη ωριμότητα ώστε να ξεχωρίσουν τι είναι αληθινό και τι όχι. Μερικές φορές δεν μπορούν καν να το αντιληφθούν οι ενήλικες αυτό, πόσω μάλλον ένα παιδί. Ούτε μπορούν να σκεφτούν αν οι άνθρωποι που δημοσιεύουν ευχάριστα πράγματα, είναι όντως ευτυχισμένοι. Μερικά παιδιά φτάνουν στο σημείο να αποκτούν εθισμό στα likes, βλέποντας τα ως ένα είδος κοινωνικής επιβεβαίωσης που τα κάνει χαρούμενα. Παράλληλα, έχουν άγχος σχετικά με την εικόνα που προβάλλουν διαδικτυακά, προσπαθώντας να έχουν συνεχώς μια ενεργή παρουσία εκεί. Όσο πιο “cool” φαίνονται στα social media, τόσο περισσότερο ευρύνεται ο κοινωνικός τους κύκλος, θεωρούν.

Αυτό βάζει συνεχώς τα παιδιά στη διαδικασία να συγκρίνουν τον εαυτό τους και τη ζωή τους με αυτή των συνομήλικων τους. Με αυτό τον τρόπο νιώθουν δυστυχισμένα, το καθένα σε διαφορετικό βαθμό, είτε λιγότερο, είτε περισσότερο γιατί δεν έχουν ό,τι φαινομενικά φαίνεται να έχουν οι υπόλοιποι.

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που δεν πάρουν την αποδοχή που περιμένουν κι έχουν ανάγκη; Νευρολόγοι υποστηρίζουν ότι η ανάγκη για απόκτηση πολλών likes μπορεί να προκαλέσει την ίδια εξάρτηση με αυτή των ναρκωτικών ουσιών. Ωστόσο, ορισμένοι θεωρούν ότι είναι νωρίς για να γίνονται τέτοιου είδους συγκρίσεις. Tο μόνο σίγουρο πάντως είναι πως αυτή η αέναη διαδικασία αποδοχής είναι σίγουρα εθιστική. Ακούγεται παράδοξο, αλλά κάτι που είναι σχεδιασμένο για να φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά και ουσιαστικά προάγει την επικοινωνία και την έκφραση, όπως είναι τα Mέσα Kοινωνικής Δικτύωσης, λειτουργεί με τόσο αρνητικό τρόπο στην αυτοπεποίθηση των παιδιών και την ψυχική τους υγεία.

Γι’ αυτό το λόγο, οι γονείς πρέπει να ασχολούνται περισσότερο με το τι κάνουν τα παιδιά τους στο διαδίκτυο και με το τι προβάλουν οι ίδιοι με τα παιδιά τους στους λογαριασμούς τους. Εάν δεν γίνει αυτό, υπάρχει κίνδυνος να μεγαλώσουμε μια γενιά παιδιών που κυνηγούν “likes” για να είναι ευτυχισμένα, που ανησυχούν για την εμφάνιση και την εικόνα τους, ως αποτέλεσμα του μη ρεαλιστικού τρόπου ζωής που βλέπουν στο Instagram και στο Snapchat και που φοβούνται να αποσυνδεθούν από τα social media λόγω των συνεχών απαιτήσεων που τους επιβάλλουν.

Αν νομίζεις ότι τα πιο πάνω είναι υπερβολές, απλώς ρίξε μια ματιά γύρω σου. Αν οι ενήλικες δεν μπορούν να τα διαχειριστούν, μπαίνοντας σε αυτό το τριπάκι, τότε πώς μπορούν να το πράξουν τα παιδιά, που εκ φύσεως, είναι συναισθηματικά πιο ανώριμα; Αρκεί να το αντιληφθείς εγκαίρως και να προστατεύσεις κατάλληλα τα παιδιά σου. 

Πηγή