Ούτε που θυμάμαι πόσα χρόνια γνωρίζω τη Στέλλα. Από κοντά, βέβαια, είχα να τη συναντήσω κάτι «αιώνες». Έβλεπα όμως τις φωτογραφίες που ανέβαζε κατά καιρούς στο Facebook από τους διάφορους αγώνες τοξοβολίας που συμμετείχε. Όταν συνειδητοποίησα από ένα post της πως άφησε πίσω της τη δημοσιογραφία και τον ΑΝΤ1 -την τηλεοπτική της στέγη την τελευταία δεκαετία- για να αφοσιωθεί απερίσπαστη στο μεγάλο της πάθος, την τοξοβολία, της έστειλα αμέσως μήνυμα στο messenger. Μια μέρα μετά, την είχα απέναντί μου, με τη θεά Άρτεμις και το τόξο της να κοσμεί το μπράτσο της. Το τατουάζ δεν ήταν το μόνο διαφορετικό που παρατηρούσα επάνω της. Η Στέλλα έδειχνε ήρεμη και κατασταλαγμένη, σε αντίθεση με μένα που ήμουν στην τσίτα. Αν αναλογιστείς πως την επομένη έφευγε για να λάβει μέρος στα European Olympic Games, είναι προφανές πόσο την ωφέλησαν ψυχολογικά οι τελευταίοι μήνες. Μακριά από την πίεση της δουλειάς, το άγχος να τα προλάβει και να τα συνδυάσει όλα, η Στέλλα βρήκε τον στόχο της και είναι αποφασισμένη να «χτυπήσει» διάνα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά! 

Πότε ακριβώς άρχισες να ασχολείσαι με την τοξοβολία; 

Πριν από μια δεκαετία περίπου. Όταν βρισκόμουν στην Ελλάδα, έκανα σκοποβολή με πυροβόλο πιστόλι. Επιστρέφοντας στην Κύπρο, όταν αντιλήφθηκα πως δεν μπορούσα να συνεχίσω την ενασχόλησή μου -καθώς η νομοθεσία δεν επιτρέπει το πυροβόλο πιστόλι- ανακάλυψα τυχαία την τοξοβολία στα επιμορφωτικά κέντρα του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Ξεκίνησα με το ολυμπιακό τόξο και συμμετείχα σε διάφορους αγώνες για περίπου έξι χρόνια. Μέχρι που αποφάσισα να στραφώ προς το σύνθετο τόξο, το οποίο αναμένεται μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 να συμπεριληφθεί επίσης στα ολυμπιακά αθλήματα. 

Ποια είναι η διαφορά του σύνθετου τόξου από το ολυμπιακό; 

Το ολυμπιακό τόξο είναι το κλασικό, που ξέρουμε όλοι. Το σύνθετο είναι με τροχαλίες και λειτουργεί με μηχανισμό. Είναι πιο δυνατό και ευθύβολο. Σε κάποιες χώρες, μάλιστα, χρησιμοποιείται και στο κυνήγι. 

Πώς ήταν η μετάβαση για σένα, από το ένα τόξο στο άλλο; 

Την πρώτη χρονιά, δεν ήμουν τόσο καλή. Παρόλα αυτά, κατάφερα να κερδίσω τα απαιτούμενα όρια και να περάσω στην πρώτη κατηγορία, κάτι που δεν είχα πετύχει με το ολυμπιακό τόξο. Τη δεύτερη χρονιά, τα αποτελέσματά μου ανέβηκαν αισθητά και ήμουν αρκετά πιο καλή. Για πρώτη φορά αγωνίστηκα εκτός Κύπρου και τερμάτισα στην 4η θέση στους αγώνες που έγιναν στο ΟΑΚΑ, στην Αθήνα. Παράλληλα, ήταν η πρώτη χρονιά που ήρθα πρώτη παγκύπρια, θέση που κατέχω εδώ και τρία χρόνια. Τους τελευταίους δέκα μήνες, έχω σημειώσει 7 παγκύπρια ρεκόρ, είτε με τη φανέλα του σωματείου μου, τον Παρθενώνα Λατσιών, είτε με αυτή της εθνικής, τόσο σε ατομική επίδοση, όσο και σε mix team. Να αναφέρω ότι όταν αγωνίζομαι με τη φανέλα της εθνικής Κύπρου συνήθως είμαι μαζί με τον Διομήδη Δημητριάδη, ενώ με τη φανέλα του Παρθενώνα Λατσιών με τον Κωνσταντίνο Χριστοδούλου. 

Τι σε έκανε να αφήσεις τη δημοσιογραφία ύστερα από είκοσι χρόνια;  

Τα τελευταία 2-3 χρόνια ένιωθα κουρασμένη τόσο από το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, όσο και από την ένταση της δουλειάς. Ωστόσο, η απόφασή μου να φύγω ήταν αυθόρμητη. Δεν άντεχα άλλο να βρίσκομαι σ’ ένα διαρκές τρέξιμο προκειμένου να είμαι συνεπής στη δουλειά μου, αλλά και στην τοξοβολία. Γιατί όσο αυξάνονταν οι επιδόσεις μου, αυξάνονταν και οι απαιτήσεις. Κι εγώ ήθελα να αντεπεξέρχομαι με συνέπεια. Έτσι είπα, φεύγω, να ξεκουραστώ και μετά θα δω τι θα κάνω. Από τότε που έφυγα, όμως, προκύπτουν συνεχώς νέοι αγώνες κι εγώ βρίσκομαι μονίμως σε προετοιμασία. 

Πώς αντέδρασε ο περίγυρός σου όταν γνωστοποίησες την απόφασή σου; 

Οι περισσότεροι με ενθάρρυναν γιατί ξέρουν πόσο αγαπώ αυτό το άθλημα. Οφείλω να πω πως ένας από τους ανθρώπους που με στήριξαν πάρα πολύ, είναι ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ΑΝΤ1, Λουκής Παπαφιλίππου, όχι μόνο το διάστημα που ήμουν εργαζόμενη στον τηλεοπτικό σταθμό, αλλά και τώρα. 

Αποκλείεις το ενδεχόμενο να επιστρέψεις στη δημοσιογραφία; 

Δεν αποκλείω τίποτα. Τη δημοσιογραφία την αγαπώ. Απλώς, νομίζω δεν αντέχω πια τους απαιτητικούς ρυθμούς της τηλεόρασης. 

Να πιστέψω ότι δεν σου έλειψαν καθόλου; 

Από τη μέρα που έφυγα, όπως προανέφερα, βρίσκομαι σε συνεχή προετοιμασία για κάποιον αγώνα, οπότε δεν πρόλαβα να πεθυμήσω τη δουλειά. Με γεμίζει, άλλωστε, τόσο πολύ η τοξοβολία. Έχω πραγματικά ηρεμήσει. Φέτος ήταν η πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια που δεν εργαζόμουν κι είχα τη δυνατότητα να κάνω γιορτές με την οικογένειά μου τόσο τα Χριστούγεννα, όσο και την Πρωτοχρονιά. Πλέον, δεν έχω άλλα πράγματα να απασχολούν το μυαλό μου. Δεν τρέχω να σχολάσω για να κάνω προπονήσεις μες τη νύχτα. Οι προπονήσεις μου είναι κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όσο και να πεις, είναι διαφορετικές οι συνθήκες το βράδυ. Επιπλέον, μπορώ να προπονηθώ όσες ώρες θέλω, ενώ παράλληλα προπονώ εγώ άλλα άτομα στο Σωματείο. Όλα αυτά, έχουν αντανάκλαση στις επιδόσεις μου τους τελευταίους δέκα μήνες. Βέβαια, δίπλα μου σε όλη αυτή τη διαδρομή βρίσκεται ο προπονητής μου, Αλέξανδρος Παμβουξόγλου.

Ο οποίος διαμένει στην Αθήνα. Δεν θα ήταν καλύτερα να είχες έναν προπονητή στην Κύπρο; 

Φυσικά και θα ήταν. Στο επίπεδο όμως που βρίσκομαι στην παρούσα φάση, δεν υπάρχουν προπονητές στην Κύπρο να με καθοδηγήσουν στο σύνθετο τόξο. Με τον Αλεξάνδρο γνωριστήκαμε όταν ήρθε σε έναν διεθνή αγώνα στην Κύπρο, τον Οκτώβριο του 2017, ως προπονητής της Εθνικής Ελλάδος στο σύνθετο τόξο. Θυμάμαι ότι μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση ο τρόπος που καθοδηγούσε τους αθλητές του. Παράλληλα με τον Αλέξανδρο, γνώρισα και τη σύζυγό του, Ελευθερία Βόκολου, επίσης αθλήτρια τοξοβολίας στο σύνθετο τόξο. Και η ίδια με παρότρυνε να συνεργαστώ μαζί του. Έτσι, αμέσως μετά τον αγώνα, πήρα άδεια από τη δουλειά και πήγα στην Αθήνα να τον βρω. Εκεί, μου ρύθμισε το τόξο μου, μου έδωσε κάποιες οδηγίες και είδα άμεσα αποτελέσματα. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο που συνεργαζόμαστε, οι επιδόσεις μου έχουν ανέβει κατά πολύ. 

Λειτουργεί, ωστόσο, η συνεργασία από απόσταση; 

Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Ένα σημαντικό ζήτημα που αντιμετωπίζω είναι το οικονομικό κομμάτι, γιατί για να μπορέσω να ταξιδέψω στην Αθήνα, εκτός από το δικό μου εισιτήριο, θα πρέπει να κλείσω ακόμη ένα για το τόξο μου. Το κόστος είναι σχεδόν αντίστοιχο με το δικό μου. 

Στους αγώνες τουλάχιστον είναι δίπλα σου; 

Ο Αλέξης δεν είναι σχεδόν ποτέ μαζί μου, παρά μόνο στους αγώνες στη Ρουμανία και αυτό γιατί εκπροσωπούσε την Ελλάδα ως προπονητής της εθνικής ομάδας τοξοβολίας. Αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντικό είναι για μια αθλήτρια να έχει δίπλα της τον προπονητή της, ειδικά όταν ασχολείται με το σύνθετο τόξο, το οποίο μπορεί να χρειαστεί κάποια ρύθμιση. 

Δε θα μπορούσε το κράτος να καλύψει αυτά τα έξοδα; 

Θα μπορούσαν να γίνουν πολλά. Στο παρελθόν, είχα ζητήσει να πάρω μαζί μου τον προπονητή μου και να επωμιστώ εγώ τα έξοδα. Το αίτημά μου δεν έγινε αποδεκτό, με το αιτιολογικό ότι η Κυπριακή Ομοσπονδία Τοξοβολίας παρέχει προπονητή.  Η αλήθεια είναι πως έχουμε πολύ καλούς προπονητές στο ολυμπιακό τόξο, αλλά υστερούμε στο σύνθετο. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί πως η Κυπριακή Ομοσπονδία Τοξοβολίας καλύπτει τα έξοδά μας για τους εκάστοτε αγώνες και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς πρόκειται για ένα αρκετά σεβαστό κονδύλι. Τα European Olympic Games, στα οποία έλαβα μέρος τελευταίως, ήταν μια διοργάνωση υπό την αιγίδα της ΚΟΕ, η οποία κάλυψε τα έξοδα όλων των Κυπρίων αθλητών που συμμετείχαν. 

Όταν έρχεσαι σε επαφή με αθλητές από το εξωτερικό, τι σου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση; Είναι εκεί ακριβώς που συνειδητοποιείς ότι έχεις να ανταγωνιστείς άτομα που έχουν στη διάθεσή τους διευκολύνσεις που εσύ δεν έχεις; 

Οι αθλητές εκτός Κύπρου έχουν πίσω τους δυνατές ομάδες και αυτό ισχύει για τις περισσότερες χώρες, ειδικά για εκείνες που διακρίνονται στην τοξοβολία, όπως η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Τουρκία. Εκτός του ότι έχουν μαζί τους συνεχώς τους προπονητές τους -οι οποίοι ειδικεύονται στο σύνθετο τόξο-  παράλληλα έχουν στο πλευρό τους ψυχολόγους, διατροφολόγους, ακόμη και τεχνικούς, που ρυθμίζουν ανάλογα το τόξο τους. 

Εσένα εάν χρειαστεί, ποιος θα ρυθμίσει το τόξο σου σ’ έναν αγώνα; 

Αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζω. Ο ομοσπονδιακός προπονητής της Κύπρου είναι πάρα πολύ καλός, αλλά σε ό,τι αφορά το ολυμπιακό τόξο. Γι’ αυτό και ο Αλέξης προσπαθεί να προνοήσει για κάποια πράγματα επειδή δεν μπορεί να είναι δίπλα μου στους αγώνες. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας μου επίσκεψης στην Αθήνα, άλλαξε τις χορδές του τόξου μου -παρόλο που άντεχαν ακόμη- και έκανε τις απαραίτητες ρυθμίσεις, γιατί είχα μπροστά μου δυο μεγάλους αγώνες. 

Σε συναισθηματικό επίπεδο, έχεις στήριξη;

Οι γονείς μου και τα αδέλφια μου είναι πολύ περήφανα για τις επιτυχίες μου και με στηρίζουν τόσο σε ψυχολογικό επίπεδο, όσο και σε οικονομικό, από το ξεκίνημά μου μέχρι σήμερα. Στους αγώνες στην Ολλανδία, μάλιστα, ήταν μαζί μου ο πατέρας μου ως αρχηγός της κυπριακής αποστολής, καθώς είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Κυπριακής Ομοσπονδίας Τοξοβολίας. Παλαιότερα, με παρακολουθούσε μια αθλητική ψυχολόγος με δική μου πρωτοβουλία και τα έξοδα τα είχα καλύψει εγώ. Γενικότερα, είναι αρκετά δύσκολο. Συζητώντας κατά καιρούς με διάφορους φορείς, παρόλο που επιζητούν τις επιτυχίες, δεν επενδύουν όσο πρέπει σε εμάς τους αθλητές. Αν δεν το κάνουν όμως, δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τους αθλητές του εξωτερικού, οι οποίοι έχουν στη διάθεσή τους πολλές παροχές. 

Οι προπονήσεις σου πού διεξάγονται; 

Στην Κύπρο στο ομοσπονδιακό γήπεδο στο Μακάρειο Στάδιο. Στην Ελλάδα, είτε στο ομοσπονδιακό γήπεδο της Ελλάδας, στο ΟΑΚΑ, είτε στο γήπεδο  του Σωματείου της Ελευσίνας. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω τη φίλη μου και συναθλήτριά μου, Νατάσα Τσακίρη, η οποία πάντα είναι πρόθυμη να μου παραχωρήσει το γήπεδο του Σωματείου της για τις προπονήσεις μου. 

Αν τελικά η τοξοβολία με το σύνθετο τόξο ενταχθεί στα ολυμπιακά αθλήματα το 2024, θα ήθελες να λάβεις μέρος στους Ολυμπιακούς στο Παρίσι; 

Για να μπορέσει ένας αθλητής να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς, πρέπει να κερδίσει την κάρτα, η οποία ουσιαστικά είναι η συμμετοχή του. Για να το καταφέρει, πρέπει να λάβει μέρος σε διάφορους αγώνες στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, στους πρόσφατους αγώνες στην Ολλανδία δόθηκαν οι πρώτες κάρτες για το Τόκυο (στο ολυμπιακό τόξο) και θα ακολουθήσουν και άλλες. Εγώ θα περιμένω πρώτα να γίνει ολυμπιακό άθλημα και μετά θα το επιδιώξω, ασχέτως αν συνεχώς επενδύω στο άθλημά μου και προσπαθώ να βελτιώνω τις επιδόσεις μου. 

Όταν έχεις απέναντί σου τον στόχο, αδειάζει εντελώς το μυαλό σου και δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο; 

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πετύχεις την απόλυτη συγκέντρωση και στα 72 βέλη. Οι καιρικές συνθήκες κάτω από τις οποίες αγωνιζόμαστε -καθώς βρισκόμαστε σε ανοιχτό χώρο- διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο. Στην Ολλανδία αγωνιζόμασταν μες τη βροχή. Σκέψου να πρέπει να παραμείνεις σταθερή να πετύχεις το κέντρο και παράλληλα να φυσάει αρκετά μποφόρ. 

Πέρα από συγκέντρωση, τι άλλο απαιτεί η τοξοβολία;

Πειθαρχία! 

Τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος τοξοβόλος; 

Να αποταθεί σ’ ένα Σωματείο και να πει ότι θέλει να δοκιμάσει τις δυνατότητές του στην τοξοβολία. Εκεί θα του παρέχουν εξοπλισμό για αρχάριους. Αν του αρέσει και είναι βέβαιος ότι θέλει να συνεχίσει, τότε μπορεί να αγοράσει τον δικό του εξοπλισμό. 

Ο οποίος κοστίζει, ειδικά στην περίπτωσή του μηχανικού τόξου;

Εξαρτάται από το τι επιδιώκεις. Αν έχεις ως στόχο τον πρωταθλητισμό, τότε ναι, θα πρέπει να αγοράσεις ένα καλό τόξο και να επενδύσεις μερικές χιλιάδες ευρώ. Αν απλώς θέλεις να έχεις την τοξοβολία ως χόμπι, μπορείς να το κάνεις με έναν αρκετά φθηνό εξοπλισμό και παράλληλα να λαμβάνεις μέρος σε αγώνες, και να το απολαμβάνεις. Η τοξοβολία είναι ένα άθλημα που είτε θα γουστάρεις, είτε θα πεις πως δεν κάνει για σένα. Δεν υπάρχει συμβιβασμός. Δεν είναι εύκολο άθλημα. Χρειάζεται υπομονή. Δεν θα δεις αποτελέσματα από τη μια στιγμή στην άλλη. Εγώ είδα τεράστια διαφορά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, αφότου αφοσιώθηκα αποκλειστικά. 

Είναι ένα άθλημα χωρίς όριο ηλικίας. Σωστά; 

Ακριβώς. Έχουμε αθλητή ηλικίας 78 ετών! Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός, ούτε απαιτείται συγκεκριμένος σωματότυπος. Είναι ένα άθλημα προσιτό σε όλους. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις στο γήπεδο γονείς με τα παιδιά τους. Γι’ αυτό, παροτρύνω τον κόσμο να έρθει και να δοκιμάσει. Ίσως η τοξοβολία να αποδειχθεί το άθλημα που του ταιριάζει!