Γιατί δεν μπορείς να κρατήσεις "ζωντανό" το φυτό σου
Τρέχεις να τα προλάβεις όλα. Ενοίκιο, φως, νερό, τηλέφωνο και κάπου χάνεις τον μπούσουλα, και ξεχνάς να το ποτίσεις μια, δυο, τρεις... πάει το φυτό. Δεν θέλει και πολύ. Από την άλλη, έχεις και μια κοινωνική ζωή. Ελάχιστα μπαίνεις σπίτι. Και όταν μπεις, το μόνο που θέλεις είναι να ξαπλώσεις στο κρεβάτι και να μην το κουνήσεις από εκεί. Έτσι, πάλι το φυτό σου μένει στα...αζήτητα.
Στα αλήθεια, νόμιζες πως οι γονείς σου θα σε βοηθούσαν λίγο. Αλλά, κάθε φορά που η μαμά σε ρωτάει αν χρειάζεσαι βοήθεια με το φυτό, της κλείνεις το τηλέφωνο. Γιατί έλεος. Μεγάλος άνθρωπος είσαι, μπορείς να το φροντίσεις. Δεν είναι και καμιά επιστήμη. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν πίστεψες ότι όντως θα σε ακούσει και δε θα έρθει να το ποτίσει. Ούτε καν, όταν ξέμεινες στο νησί, που περνούσες τέλεια με την παρέα σου.
Διάβασε ακόμη:
Άσε, που στο πίσω μέρος του μυαλού σου έχεις πως ανά πάσα στιγμή μπορείς να αγοράσεις άλλο. Άρα, προς τι το άγχος. Δεν είσαι, άλλωστε, και τόσο έτοιμη να περιποιηθείς κάτι ζωντανό. Εδώ μετά βίας φροντίζεις τον εαυτό σου με ένα σπιτικό φαγητό.
Μεταξύ μας, ένας millennial, είναι ένας φυσικός "δολοφόνος". Έχεις "σκοτώσει" το όνειρο της γιαγιάς σου να σε δει νυφούλα και των γονιών σου να σε καμαρώσει δικηγόρο. Στο φυτό θα κολλούσες;