Mην έχεις την ψευδαίσθηση πως επειδή είναι παιδί δεν αγχώνεται. Φυσικά και αγχώνεται, με τη διαφορά ότι δεν διαθέτει τη συναισθηματική ωριμότητα να εκφράσει ανοικτά αυτό που αισθάνεται, ακόμη και να κατανοήσει την πηγή του άγχους του. Ευτυχώς για σένα, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που μπορούν να σε βοηθήσουν να αντιληφθείς ότι το παιδί σου βιώνει μια στρεσογόνα κατάσταση, ώστε να επέμβεις διακριτικά και να το βοηθήσεις να τη ξεπεράσει. 

• Δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί. Ακόμη και όταν παίζει, είναι συχνά αφηρημένο, ή όταν του μιλάς δείχνει να ταξιδεύει, κάτι που δεν συνηθίζει. 
• Έχει συναισθηματικές μεταπτώσεις, είναι πιο επιθετικό ή πιο ευρέθιστο απ' ό,τι συνήθως. Μην εκπλαγείς αν παρουσιάσει έναν συνδυασμό και των δυο. 
• Έχει αποκτήσει φοβίες, θέλει να κοιμάται με το φως ανοικτό, κάτι που δεν ήθελε να κάνει στο παρελθόν και γενικά δείχνει να φοβάται πράγματα που δεν είχε εκφράσει προηγουμένως. 
• Έχει αποκτήσει νευρικές συνήθειες, με τυπική συμπεριφορά το δάγκωμα των νυχιών του. 
• Έχει απομονωθεί από οικογένεια και φίλους. 
• Αρνείται να πάει σχολείο. 
• Παραπονιέται συχνά ότι τον πονάει η κοιλιά ή το στομάχι του. 
• Παραμιλά στον ύπνο του ή γενικά ο ύπνος του δεν είναι ήρεμος όπως παλιά. 
• Έχει χάσει την όρεξή του και μάλιστα δεν δείχνει καν ενθουσιασμό να φάει τα αγαπημένα του φαγητά.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Σταμάτα να με ρωτάς πότε θα κάνω παιδί»

Εάν έχεις παρατηρήσει κάποιο από τα πιο πάνω, ή έναν συνδυασμό κάποιων, θα πρέπει να αναλάβεις δράση. Το πρώτο βήμα είναι να καθίσεις μαζί με το παιδί σου και να κάνετε μια όμορφη χαλαρή κουβέντα, χωρίς να το αφήσεις να καταλάβεις πως ανησυχείς για κάτι. Μην περιμένεις πως θα σου ανοιχτεί με την πρώτη. Δώσε του χρόνο και κάνε υπομονή. Είναι σημαντικό να εντοπίσεις την αιτία που τον αγχώνει. Παράλληλα, φρόντισε να δημιουργήσει στο σπίτι ένα περιβάλλον ήρεμο, που θα τον κάνει να νιώσει ασφάλεια. Η ρουτίνα βοηθά το παιδί να αισθάνεται ότι υπάρχει τάξη και αυτή θα τον ηρεμήσει. Βρείτε μαζί μια σειρά από δραστηριότητες που σας ευχαριστούν και σας χαλαρώνουν. Δώσε στο παιδί σου να καταλάβει ότι είσαι εκεί δίπλα του και μπορεί να το μοιραστεί μαζί του. Τις πλείστες φορές τα παιδιά κρατάνε πράγματα μέσα τους γιατί φοβούνται την αντίδραση των γονιών τους, ότι θα θυμώσουν ή ότι θα τους απογοητεύσουν. Διαβεβαίωσε το ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Όπως εσύ περιμένεις το παιδί σου να είναι ειλικρινές απέναντί σου, το ίδιο οφείλεις να κάνεις κι εσύ. Οπότε, εάν το άγχος του οφείλεται σε κάποια επικείμενη αλλαγή στο σπίτι, πρέπει να του παρουσιάσεις όλα τα δεδομένα. Μην φοβάσαι ότι έτσι θα τον αγχώσεις περισσότερο. Αντιθέτως, όταν δει ότι τον αντιμετωπίζεις ισότιμα και διαπιστώσει ότι του δίνεις την ευχέρεια να κάνει τις επιλογές του, θα αγχώνεται λιγότερο, γιατί έτσι θα νιώθει ότι έχει τον έλεγχο των πράξεων του. 

Το να ακολουθεί επίσης μια ισορροπημένη διατροφή σε συνδυασμό με κάποιας μορφή άσκηση, θα το βοηθήσει να διαχειριστεί το άγχος του. Γενικότερα, να ακούς το παιδί σου, όχι μόνο τι λέει το στόμα του, αλλά κυρίως τι "λέει" το σώμα του. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πώς να προστατεύσεις τα παιδιά σου ώστε να μην πέσουν θύματα απαγωγής