Mαζί με τη Σοφία Μπεκατώρου και κάθε Σοφία
Της Μαρίας Γεωργίου
Είναι αδιανόητο ότι μια μερίδα αυτών των σχολίων προέρχονται από γυναίκες. Η ανθρωπιά, η ενσυναίσθηση, ακόμη και η λογική να φιλτράρεις την οποιαδήποτε είδηση, δεν είναι θέμα φύλου. Αλλά από μια γυναίκα, που φοράει ακριβώς τα ίδια παπούτσια με μια άλλη γυναίκα, όσο και να πεις, περιμένεις περισσότερα.
Όχι να συντηρεί και να καλλιεργεί με τη σειρά της την κουλτούρα του βιασμού. Είναι καιρός να το πάρουμε επιτέλους απόφαση. Το τι φοράει μια γυναίκα, εάν κυκλοφορεί αργά μόνη της τη νύχτα, ακόμη και αν έχει φιλικές ή σεξουαλικές σχέσεις με τον θύτη, ένα πράγμα σημαίνει: ΔΕΝ πηγαίνει γυρεύοντας. Το θύμα δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη για τις πράξεις του θύτη.
Πολλοί απόρησαν τάχα αθώα "γιατί μίλησε τώρα". Αν μιλούσε δηλαδή νωρίτερα, υπάρχει κανένας αφελής που πιστεύει πως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά; Ότι δε θα υπήρχαν αυτοί που θα την έστηναν στον τοίχο και θα της καταλογούσαν ευθύνες;
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: Η τοξική αρρενωπότητα δεν είναι επιζήμια μόνο για τις γυναίκες
Όταν ένα θύμα ανοίγει την ψυχή του και μιλά για τα όσα εφιαλτικά έζησε, είναι σαν να τα ζει πάλι από την αρχή. Είναι σαν να του μπήγουν εκατομμύρια καρφιά στην πληγή. Μια πληγή που δε θα κλείσει ποτέ. Ακόμη και εάν και ο θύτης του τιμωρηθεί, εκείνο θα βρίσκεται σε μια αιώνια φυλακή, με τις αμφιβολίες να απλώνονται σαν ηλεκτροφόρα καλώδια μπροστά του.
Το κίνημα "Μe too" απλώς άναψε το φιτίλι της αντίδρασης στη σεξουαλική κακοποίηση των γυναικών. Εκατοµµύρια γυναίκες σε όλο τον κόσµο ανταποκρίθηκαν, µοιράστηκαν τις ιστορίες τους, ζητώντας αλλαγές στις νοοτροπίες που κρατάνε µε τη χοντρή χούφτα τους κλειστό το στόµα του θύµατος, ακόµη και µετά το τέλος του βιασµού του. Αλλά παρόλο που άνοιξε ο δηµόσιος διάλογος για ένα θέµα τόσο συχνό όσο και αόρατο γύρω µας, εν έτει 2021 μπορεί ανά πάσα στιγμή να σε βιάσουν 12 άντρες στις διακοπές σου σ' ενα ξενοδοχείο, μπορεί να σε σκοτώσει ο σύντροφός σου γιατί αποφάσισες να τον χωρίσεις, μπορεί καθώς κάνεις τζόκινγκ το πρωί να σε χτυπήσει κάποιος με το αυτοκίνητο για να σε ακινητοποιήσει, να σε βιάσει και να σε σκοτώσει, μπορεί το αφεντικό σου να σε παρενοχλεί σεξουαλικά καταστρέφοντας την επαγγελματική σου ζωή.
Μπορεί να είσαι μια καταξιωμένη Ολυμπιονίκης και να παλεύεις χρόνια ολάκερα να πεις την αλήθεια σου, αλλά όταν επιτέλους το κάνεις, να ακούσεις "τα ήθελες και τα έπαθες", "τι γύρευες στο δωμάτιο του". Και ας τους λες μάταια πως "ένιωθες τόσο βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη και ανίκανη να υπερασπιστείς τα δικαιώματα" σου. Πως στο μικρό αθώο σου τότε μυαλό, η μόνη λύση, ήταν η σιωπή. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα βιαστείτε να αφήσετε τον οχετό σας ελεύθερο, οχυρωμένοι πίσω από ένα πληκτρολόγιο, να θυμάστε πως εκείνο το πλάσμα ήταν σε μια γωνιά, λαβωμένο.
Η Σοφία Μπεκατώρου μάζεψε τα κομμάτια της, δούλεψε σκληρά και έκανε τα όνειρά της πραγματικότητα, όσο και αν κάποιος ένα βράδυ πήγε να της τα στερήσει με τον πιο βίαιο τρόπο. "Ο Χ ουδέποτε δήλωσε μετάνοια ή άλλαξε τον τρόπο που λειτουργούσε. Με την αλλαγή της στάσης μου και την ψυχρότητά μου έγινε ειρωνικός και σε γενικές γραμμές αμφισβήτησε τις ικανότητες και τις επιδόσεις μου, σε κάθε δυνατή ευκαιρία, λέγοντας ότι οι νεότεροι αθλητές πρέπει να έχουνε πλέον ευκαιρίες και όχι αυτοί των οποίων η καριέρα τους βρίσκεται στη δύση της". Έτσι λοιπόν την αντιμετώπισε ο βιαστής της. Με χλευασμό και περιφρόνηση.
Τον ίδιο χλευασμό και περιφρόνηση που της δείχνουν σήμερα κάποιοι. Αντί λοιπόν με τη φωνή μας να κατηγορούμε τη Σοφία Μπεκατώρου και την κάθε Σοφία, ας τη χρησιμοποιήσουμε για να "σπάσουμε" τη σιωπή, που δεν επικρατεί μόνο στον χώρο του αθλητισμού σε Ελλάδα και Κύπρο, αλλά είναι βαθιά ριζωμένη στην ίδια την κοινωνία μας.
ΔΙΑΒΑΣΕ: H ανακοίνωση του ΚΟΑ για τα φαινόμενα έμφυλης βίας στον χώρο του αθλητισμού
Κεντρική φωτογραφία: ΑΠΕ
