*Να διευκρινιστεί μόνο ότι το συγκεκριμένο άτομο διαμένει στην Ελλάδα και όχι στην Κύπρο. 

"Ήταν Πέμπτη, 12 Μαρτίου, όταν άκουσα από μια περσόνα του ίνσταγκραμ ότι τα συμπώματα μπορεί να είναι μόνο ένας πονόλαιμος, λίγα δέκατα και κόπωση. Έκλεισα το μαγαζί και πήγα στο σπίτι. Ήδη είχα πονόλαιμο. Έβαλα θερμόμετρο. Είχα ρίγη. Τελικά, είχα και δέκατα. Η επόμενη κίνηση ήταν να πάρω τον ΕΟΔΥ* (*ο ελληνικός εθνικός οργανισμός δημόσιας υγείας). 

ΔΙΑΒΑΣΕ: Κορωνοϊός: H μαρτυρία ενός Κύπριου που ζει στην Ιταλία

Μετά από 40 λεπτά προσπάθειας και άλλα 40 λεπτά αναμονή, κατάφερα να μιλήσω και να με ενημερώσουν ότι εφόσον δεν έχω έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα,  δεν έχω ταξιδέψει και δεν έχω υψηλό πυρετό και δύσπνοια, πως δεν μπορούσαν να με παραπέμψουν για εξέταση του ιού. Δεν μου είπαν να παραμείνω μέσα. Όμως εμένα το ένστικτό μου, μου έλεγε να μπω σε καραντίνα. Έκλεισα το μαγαζί μου πριν ακόμη μπει κρατική οδηγία για τα καταστήματα λιανικής. Έμεινα μόνη στην γκαρσονιέρα μου. Οι γονείς μου στο δίπλα διαμέρισμα. Ο πατέρας μου είναι 75 χρονών, με καρδιολογικό πρόβλημα. Του είπαμε να γυρίσει πίσω γιατί είχε έρθει μια μέρα να μας δει. Μένει τον περισσότερο χρόνο σε μια επαρχιακή πόλη. Η μητέρα μου πιο νέα, αλλά κι αυτή 67 ετών, με προβλήματα υγείας, αποφάσισε να κάτσει στο δίπλα σπίτι να μου αφήνει φαγητό στην πόρτα. 

ΔΙΑΒΑΣΕ: Άτομα που πέρασαν κορωνοϊό μπορεί να νοσήσουν εκ νέου

Το σαββατοκύριακο ήμουν πολύ ευδιάθετη και χωρίς δέκατα, όποτε και έκανα τις δουλειές μου στο σπίτι. Σκέφτηκα ότι μπορεί άλλωστε να είναι μια απλή ίωση. Από την Κυριακή το βράδυ, τα δέκατα, τα ρίγη και η απίστευτη κόπωση επανήλθαν, ενώ ο πονοκέφαλος, η διάρροια και οι έντονες εφιδρώσεις στον ύπνο, προστέθηκαν στη λίστα των συμπτωμάτων. Ο πονόλαιμος συνεχιζόταν ακόμη πιο έντονος. Καταλάβαινα ότι αυτό δεν είχε να κάνει με κάτι που στο παρελθόν είχα περάσει.

Στην επικοινωνία που είχα με τον οικογενειακό γιατρό, μου είπε ότι ίσως χρειαστεί να πάω να με δει και να μου γράψει εξετάσεις.  Δεν το έκανα. Φοβόμουν την επαφή με τα ιατρεία και τα διαγνωστικά κέντρα. Άλλωστε, τα συμπτώματα μου ήταν ήπια. Κάποια στιγμή, στην 8η μέρα, ήρθε και πόνος στο στήθος και η δύσπνοια. Ξαναπήρα τον ΕΟΔΥ. Μου είπαν ότι δεν με ακούνε να έχω δύσπνοια και ότι η μόνη επιλογή ήταν να κάτσω στο σπίτι.  Μα έτσι κι αλλιώς, αυτό γινόταν. Χρήματα και ρίσκο δεν είχα για να πάω σε ιδιωτικό για να κάνω το τεστ. Η διάθεσή μου παρέμενε καλή. Ήμουν αισιόδοξη ακούγοντας ότι αν δεν έχεις υψηλό πυρετό και βήχα, δεν διατρέχεις κίνδυνο.

ΔΙΑΒΑΣΕ: Κορωνοϊός: Ένα εμβόλιο μπορεί να είναι έτοιμο τον Σεπτέμβριο

Με τον γιατρό είχα καθημερινή επικοινωνία. Αισθανόμουν ασφάλεια. Την 11η μέρα, τα δέκατα υποχώρησαν και πολύ ελάχιστα ο πονόλαιμος μου.  Η κόπωση ήταν όμως απίστευτη. Άρχισα να αισθάνομαι τις επόμενες μέρες κάπως καλύτερα. Μετά, τη 16η  μέρα βγήκα και έξω με το σκυλάκι μου για βόλτα. Ο γιατρός μού είπε ότι μετά τη 14η μέρα από την εμφάνισή  των συμπτωμάτων, ο ιος δεν μεταφέρεται. Όμως 4 μέρες μετά ένιωσα πάλι τα ρίγη, έντονη κόπωση, καθώς και τη δύσπνοια πιο έντονη. Είχα ανεβάσει και πάλι δέκατα. Πήρα τον γιατρό μου τρομαγμένη.  Πεπεισμένος από την κλινική μου εικόνα ότι έχω Covid-19 μού είπε ότι επανέρχεται και κρατάει πάλι 3 με 4 μέρες. Όπως και έγινε.

Την 25η μέρα πια, πήγα στον γιατρό. Είχα αρχίσει να φοβάμαι και να κάνω υποθέσεις. Ούτε το σώμα μου ούτε η ψυχολογία μου πια δεν μπορούσαν να με στηρίξουν. Ο γιατρός μού εγραψε εξετάσεις αίματος και αξονική θώρακος. Δυο μέρες μετά και με τις εξετάσεις στα χέρια, πραγματικά πολύ εξαντλημένη, ο γιατρός μού είπε ότι η αξονική θώρακος επιβεβαίωσε τις υποθέσεις του. Ο ιος πια δεν ήταν ενεργός ( οι εξετάσεις αίματος δείχνουν ότι δεν υπάρχει ενεργή λοίμωξη), αλλά τα πνευμόνια μου έχουν δυστυχώς εικόνα ανθρώπου που έχει περάσει σοβαρή πνευμονία και θέλουν χρόνο, ίσως και χρόνια για να επανέλθουν. Η πνευμονολόγος που έστειλα τις εξετάσεις, επιβεβαίωσε τον οικογενειακό μου γιατρό. Περιμένουμε τις μοριακές εξετάσεις να έρθουν για να δω τα αντισώματα .

Είμαι σε ανάρρωση πλέον. 32η μέρα σήμερα με πόνο στο στήθος και ακόμη δύσπνοια. Μου είναι δύσκολο το πολύ περπάτημα και ο οργανισμός μου δεν ανταποκρίνεται σε πολλές δραστηριότητες. Έχω όμως στο μυαλό μου ένα βασικό ερώτημα : Ένας ιος, με ήπια συμπτώματα, σε ένα άτομο ηλικίας 47 χρονών, χωρίς επιπλέον κιλά, χωρίς να κάνει καταχρήσεις, με υγιεινές συνήθειες και άθληση, πώς ήρθε και με σμπαράλιασε έτσι; Τώρα καταλαβαίνω πόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει. Δυστυχώς, το βίωμα είναι το πιο ισχυρό "όπλο" για να αντιληφθούμε τη σοβαρότητα της κατάστασης.  

ΔΙΑΒΑΣΕ:Κορωνοϊός: Το κινητό θα σε ειδοποιεί αν ήρθες σε επαφή με κρούσμα

Εύχομαι σε όλους που βρίσκονται στα νοσοκομεία να έχουν μια γρήγορη ανάρρωση και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς και τους νοσοκόμους, αλλά και σε όλους αυτούς που σε αυτές  τις δύσκολες ώρες που περνάει η υφήλιος, είναι παρόντες με σθένος και θέληση.  

Καθώς μοιράζομαι την εμπειρία μου, θα ήθελα να διατηρήσω την ανωνυμία μου γιατί το τελευταίο που με απασχολεί στην παρούσα φάση είναι η δημοφιλία. Άλλωστε, νομίζω ότι αν είναι να κερδίσουμε κάτι απ' όλο αυτό που συμβαίνει παγκόσμια, είναι ότι όλοι είμαστε ίσοι". 

ΔΙΑΒΑΣΕ:Le Figaro: Ο Σωτήρης Τσιόδρας είναι ο νέος αγαπημένος των Ελλήνων