Ως πρόεδρος του Συνδέσμου για Άτομα με Αυτισμό Κυπρου και ως γονιός, ζητά περισσότερη ευαισθητοποίηση για τα άτομα  ΑΜΕΑ και υποστήριξη για όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας. 

Σήμερα, 2 Απριλίου, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα Αυτισμού, συζητήσαμε με αυτή τη γυναίκα που υπηρετεί εθελοντικά για την ευημερία, την πρόοδό τους και είναι πλάι στις οικογένειες τους, αγωνιζόμενη για τα δικαιώματά τους. Η κα. Τασούλα Γεωργιάδου, όπως όλες οι μανάδες των παιδιών με αυτισμό, ανησυχεί για το αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των παιδιών τους που προκαλεί η απομόνωση και ο φόβος του άγνωστου. 

Στέλνει σήμερα ένα δυνατό μήνυμα στους αρμόδιους υπουργούς, κάνοντας έκκληση για «χαλάρωση» όσον αφορά τις βόλτες των παιδιών με αυτισμό, καθώς πολλά παιδιά έχουν εμμονή με τον περίπατο. Απευθύνεται όμως και σε όλο τον κόσμο, θέλοντας να τον προβληματίσει.

Της Γεωργίας Γεωργίου

Κυρία Γεωργιάδου, πόσο δύσκολο ήταν να εξηγήσετε στο παιδί σας το «μένουμε σπίτι»; Με ποιούς τρόπους έχει καταστεί κατανοητό στον γιο σας;

Το φάσμα του αυτισμού είναι τεράστιο. Ο γιος μου, Στέφανος, είναι ένα άτομο που χρειάζεται φροντίδα και βοήθεια σε όλους τους τομείς, 24 ώρες το 24ώρο. Δεν υπάρχει λεκτική επικοινωνία. Του μίλησα για το τι συμβαίνει γύρω μας, ότι πρέπει να μείνουμε στο σπίτι για ένα διάστημα. Σίγουρα, δεν μπορεί να κατανοήσει την έννοια του κορωνοϊού. Αλλά μπορεί να κατανοήσει κάποιες άλλες λέξεις και έννοιες που δεν μας επιτρέπουν να πάμε κάπου ή να κάνουμε κάποια πράγματα. Δεν κρύβω πως ήταν και είναι πολύ δύσκολο, διότι πρέπει να του το υπενθυμίζουμε καθημερινώς.

Γνωρίζοντας ότι τα παιδιά και οι ενήλικες με αυτισμό χρειάζονται σταθερότητα και ρουτίνα, πώς διαχειρίζεστε τη δεδομένη κατάσταση, που η καθημερινότητά μας έχει αλλάξει;

Τα άτομα με αυτισμό, τα περισσότερα, είναι της ρουτίνας και είναι πολύ δύσκολο να την αλλάξεις. Όλη αυτή η κατάσταση δημιούργησε πολλά προβλήματα σε όλες τις οικογένειες που αναγκαστήκαμε να περιορίσουμε τα παιδιά μας στο σπίτι και να τους αλλάξουμε την καθημερινότητά τους. Είναι πολύ δύσκολο και με αυτούς τους περιορισμούς (που πολύ ορθά έγιναν) βρισκόμαστε συνεχώς απέναντι σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Τα παιδιά μας υπό κανονικές συνθήκες θα πήγαιναν σχολείο ή σε κέντρα ημέρας, θα έκαναν διάφορες δραστηριότητες, θα κοινωνικοποιούνταν και πολλά άλλα. Σήμερα, ο κάθε γονιός καλείται να βρίσκει συνεχώς δραστηριότητες ώστε να κρατά απασχολημένο το παιδί ή τον ενήλικα, προς αποφυγή ανεπιθύμητων συμπεριφορών. Κάτι που δεν πετυχαίνεται πάντα. Στα παιδιά μας αρέσει πολύ η βόλτα, είτε με το αυτοκίνητο είτε με τα πόδια. Αυτό σήμερα, μόνο μια φορά την ημέρα μπορούμε να τους το προσφέρουμε και κάποτε ούτε μία.

Διάβασε ακόμη:  Αυτισμός: Πρώιμα συμπτώματα σε βρέφη και νήπια

Στα κέντρα του συνδέσμου φιλοξενείτε άτομα με αυτισμό. Ως πρόεδρος, ​​​​τι αποφάσεις πήρατε σχετικά με την παραμονή των ατόμων με αυτισμό στο σπίτι; Πώς αντέδρασαν οι γονείς;

Ως πρόεδρος του Συνδέσμου για Άτομα με Αυτισμό Κυπρου και μαζί με όλο το διοικητικό συμβούλιο συζητήσαμε πολύ για το τι θα κάνουμε, καθώς παρακολουθούσαμε συνεχώς τις εξελίξεις. Πρώτο μας μέλημα ήταν η πρόληψη, η υγεία και η ασφάλεια των εξυπηρετούμενών μας, του προσωπικού μας και των οικογενειών τους. Πήραμε την πολύ δύσκολη απόφαση να αναστείλουμε τη λειτουργία των προγραμμάτων μας. Προηγουμένως όμως, συζητήσαμε και ενημερώσαμε τους γονείς. Όλοι είχαν πλήρη αντίληψη και τους κινδύνους για την υγεία όλων, αν συνεχίζαμε κανονικά τη λειτουργία μας. Ως γονιός κι εγώ, όταν πήραμε την απόφαση, γνώριζα πολύ καλά πόσο δύσκολο θα ήταν. Τη δεδομένη όμως στιγμή, αυτό έπρεπε να γίνει. Από εκεί και πέρα, οι κοινωνικοί μας λειτουργοί, οι διευθυντές των κέντρων μας και το προσωπικό μας παγκύπρια, είναι καθημερινά σε επικοινωνία με τους γονείς και τους καθοδηγούν όταν και όπου χρειάζεται πώς να αντιμετωπίσουν ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Κυρίως όμως, θέλουμε οι γονείς να νιώθουν ότι είμαστε εδώ για εκείνους, έστω και από το τηλέφωνο. Οι κοινωνικοί μας λειτουργοί κάνουν καθημερινά τηλεφωνικές παρεμβάσεις και σε περιπτώσεις που θεωρούνται SOS, κάνουν σύντομες κατ' οίκον επισκέψεις, λαμβάνοντας όλα τα μέτρα προφύλαξης. Οι γονείς, παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, κατανοούν πλήρως ότι πρώτο μέλημα όλων μας πρέπει να είναι η προστασία των παιδιών μας. Το μόνο που ζητούν από τον σύνδεσμο, είναι να ζητήσουμε από τους αρμόδιους υπουργούς, μια 'χαλάρωση' όσον αφορά τις βόλτες των παιδιών. Πολλά παιδιά μας έχουν εμμονή με τον περίπατο. Μια φορά την ημέρα ή καμία, είναι μεγάλο πρόβλημα. Στείλαμε επιστολές και αναμένουμε εξαίρεση για τα άτομα ΑΜΕΑ, με τα απαραίτητα αποδεικτικά, ώστε να μπορούν να κάνουν την βόλτα τους.

Διάβασε ακόμη:  Τα πρώιμα σημεία του αυτισμού

Δεδομένων των συνθηκών στον τόπο μας, θα γίνει με κάποιο τρόπο σήμερα ο εορτασμός της παγκόσμιας ημέρας ενημέρωσης για τον αυτισμό; 

Τα τελευταία δέκα χρόνια καλεστήκαμε να λαμβάνουμε μέρος στην εκδήλωση “light it up blue”. Το μπλε, είναι το χρώμα που επιλέχθηκε για να αντιπροσωπεύει τον αυτισμό. Εδώ και δέκα χρόνια σε όλη την Κύπρο, αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία και διάφορα κτίρια, φωταγωγούνται με μπλε χρώμα και διοργανώνουμε πορείες, φορώντας μπλε φανέλες και κρατώντας μπλε μπαλόνια και φαναράκια, κάνουμε γύρο μέσα στους δρόμους της κάθε επαρχίας και διανείμουμε ενημερωτικό υλικό. Φέτος, δυστυχώς, κάτω από αυτές τις συνθήκες, ακυρώσαμε τις εκδηλώσεις μας. Μόνο κάποιοι αρχαιολογικοί χώροι και κάποια άλλα κτίρια μάς ενημέρωσαν ότι παρόλα αυτά που συμβαίνουν, θα φωταγωγήσουν και τους ευχαριστούμε γι' αυτό. Τίποτα άλλο δεν θα γίνει. Θα ήθελα όμως να στείλω ένα μήνυμα, να απευθυνθώ σε όλους και να τους προβληματίσω. Όλοι αυτοί που καθημερινά είναι στην πρώτη γραμμή, μακριά από τις οικογένειές τους για όλους εμάς, αν εμείς οι γονείς των ατόμων με αυτισμό, καταφέραμε με όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, να περιορίσουμε τα παιδιά μας και να περιοριστούμε και εμείς οι ίδιοι, εσείς γιατί δεν μπορείτε;  Θα πω κι εγώ αυτό που ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά: ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ και όταν τελειώσει όλο αυτό, να μετρηθούμε και να είμαστε όλοι εκεί, χωρίς καμία απώλεια. Το "όλοι", πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τον γείτονά μας, τον φίλο μας και τον συνάδελφό μας. Αυτό έχει σημασία τώρα, τα υπόλοιπα θα έχουμε χρόνο να τα κάνουμε. Πρέπει όλοι μας να σκεφτόμαστε για ΟΛΟΥΣ και όχι μόνο τον εαυτό μας. Καλή δύναμη σε όλους μας!

Διάβασε ακόμη:  Μίλα για την αναπηρία στο παιδί σου. ΔΕΝ είναι ασθένεια και ΔΕΝ ...

Γεωργία Γεωργίου – Σχολική Ψυχολόγος ΒΑ/ΜΑ