Πάμε πίσω στον χρόνο, συγκεκριμένα στο μακρινό 1999 και πληκτρολόγησε στον υπολογιστή σου:«I’ll be forever yours, Love always, Mandy Moore», για να ακούσεις το hit «Candy», ταξιδεύοντας μας μαζί μας σ' εκείνη την εποχή, όπου η Mandy έκανε τα πρώτα της βήματα στον χώρο της μουσικής.
Το 2000, το τραγούδι της ταινίας «Centre Stage», που τραγούδησε η Moore την έφερε στο νούμερο ένα των Top 30 των ΗΠΑ, ενώ συνεχίζοντας ανέβηκε στη θέση 24 των ΤΟP100 της ίδιας χρονιάς. To 2001, η Moore, συνεχίζει την ανοδική πορεία, δημιουργώντας τον τρίτο της προσωπικό δίσκο με τίτλο «Bubblegum Pop», ο οποίος την έκανε και γνωστή στο ευρύ κοινό. Το single του άλμπουμ της «In my pocket» κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2001 και περιείχε ένα ινδικό pumping ήχο, με επιρροές Eurodisco. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, η ταλαντούχα τραγουδίστρια κυκλοφόρησε το single με το όνομα «Crush», το οποίο ήταν και το τραγούδι της αγαπημένης μας ταινίας «A walk to remember», όπου στο βίντεο κλιπ έλαβε μέρος και ο συμπρωταγωνιστής της στην ταινία, Shane West.
Χωρίς αμφιβολία, μπορούμε να πούμε ότι το άλμπουμ της «Coverage» αποτέλεσε ένα από τα καλύτερα της. Ένα διαφορετικό άλμπουμ, αφού περιείχε τις επανεκτελέσεις γνωστών τραγουδιών των 70’ς και 80΄ς. Αυτή τη φορά, η αγαπημένη μας Mandy θέλησε να πάρει κλασσικά τραγούδια γνωστών τραγουδιστών και συνθετών, γιατί πολύ απλά τα αγαπούσε ιδιαίτερα και ήθελε να τους δώσει μια νέα πνοή και έτσι να τα προωθήσει στις νέες γενιές. Μερικά από αυτά είναι: «Mona Lisa», «Mad Hatters», «Have a Little Faith in Me».
Η Moore ήταν από τους καλλιτέχνες που κατάφεραν να εξισορροπήσουν μια επιτυχημένη καριέρα στον κινηματογράφο και τη μουσική. Το «Wild Hope» ήταν το αμέσως επόμενο της άλμπουμ, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2007 και συμπεριλάμβανε συνεργασίες με τους καλλιτέχνες: Chantal Kreviazuk, Rachael Yamagata, Lori McKenna και The Weepies. Κατά τη διάρκεια ηχογράφησης της συγκεκριμένης δουλειάς, κατά τα τέλη του 2006, η Mandy κλείστηκε σ΄ένα σπίτι στο Woodstock, της Νέας Υόρκης, ολομόναχη. Το αποτέλεσμα; Ένα υπέροχο, χαλαρωτικό άλμπουμ, που θυμίζει τους ήχους του Laurel Canyon των 60’ς και 70’ς.
Το έκτο και τελευταίο της άλμπουμ, ονομάζεται «Amanda Leigh» κι είναι μια πολύ ξεχωριστή και διαφορετική ηχογράφηση από τις προηγούμενες που έχει κάνει, διατηρώντας παράλληλα την ποιοτική μουσική, την ειλικρίνεια και την αλήθεια στον στίχο της.
Πηγή: Savoirville.gr
