Τα παιδιά, των οποίων οι πατέρες είχαν περισσότερη επαφή μαζί τους, είχαν καλύτερα αποτελέσματα, καθώς εμφάνιζαν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς στη συνέχεια, σύμφωνα με τις ίδιες έρευνες. Αντιθέτως, τα προβλήματα συμπεριφοράς ήταν πολύ περισσότερα στα παιδιά που οι πατέρες τους ήταν πιο απόμακροι ή είχαν λιγότερη επαφή μαζί τους. 

Η επίδραση του πατέρα στη ζωή των παιδιών είναι εξίσου σημαντική σε αγόρια και κορίτσια. 

Κάποτε, οι θεωρητικοί της ψυχολογίας, αγνοούσαν τον ρόλο του πατέρα στην οικογένεια και ειδικά στην ανάπτυξη του παιδιού. Ίσως γιατί πίστευαν ότι η επίδραση του έχει μικρότερη σημασία από εκείνη της μητέρας. Σήμερα, η επιστήμη της ψυχολογίας δεν συμφωνεί! Η αλληλεπίδραση πατέρα-παιδιού είναι πολύ σημαντική και επηρεάζει θετικά ή αρνητικά την προσωπικότητα ενός παιδιού.

Το 50% των χωρισμένων πατεράδων καταλήγουν να έχουν χάσει την ουσιαστική επαφή με τα παιδιά τους. Κάποιοι διακόπτουν κάθε επικοινωνία, άλλοι διατηρούν μια τυπική σχέση, ίσως αυτή που έχει επιβάλλει το δικαστήριο. Με τον τρόπο αυτό, το μήνυμα που στέλνει στο παιδί είναι ότι δεν αξίζει το χρόνο του και την προσοχή του. Ένα μήνυμα που με επιείκεια χαρακτηρίζεται ως «τραυματικό». 

Αρχικά, όλοι ως βρέφη βιώνουμε μια σύνδεση με τη μητέρα, η οποία ικανοποιεί τις ανάγκες μας πρόθυμα και με ευαισθησία. Ψυχολογικά το διάστημα αυτό δεν είναι χαμένο και δεν ισχύει ότι το νεογέννητο δεν αντιλαμβάνεται τίποτα. Από τη σχέση ανάμεσα σε γονείς και βρέφος πηγάζουν πολλά γεγονότα, σιωπηλά, αόρατα και μυστηριώδη, που εμφανίζονται στο τέλος του δεύτερου μήνα.

Το χαμόγελο στην εμφάνιση ενός προσώπου είναι αποτέλεσμα της συμπεριφοράς και των δύο γονέων. Απόδειξη ότι στα μωρά που έχουν στερηθεί τη στοργή και την προστασία που πηγάζει και από τους δύο γονείς, το πρώτο χαμόγελο αργεί να φανεί.

Διάβασε ακόμη: Αγαπητέ γονιέ... απόφυγε την υπερκόπωση! Δεν κάνει καλό ούτε σε ...

Η πατρότητα είναι το ίδιο καθοριστική με τη μητρότητα. Το παιδί αισθάνεται ιδιαίτερη ικανοποίηση όταν δέχεται τις φροντίδες του πατέρα του. Το ίδιο νιώθουν και οι πατεράδες όταν έχουν ενεργό ρόλο στην ανατροφή τους. 

Η ασχολία ενός πατέρα με το παιδί, του δίνει την ευκαιρία να ξαναδοκιμάσει και ο ίδιος κάποιες χαρές από τη δική του παιδική ηλικία: τη χαρά του παιχνιδιού, μια δυσκολία που ξεπεράστηκε, μια επιτυχία, ακόμη και μια αποτυχία.

Διάβασε ακόμη: Mερικές σκέψεις για τη γιορτή του πατέρα

Ο πατέρας που συμπεριφέρεται απέναντι στο παιδί του με στοργή, κρατάει στα χέρια του το κλειδί της ευτυχίας και της ψυχικής του ισορροπίας. Όσο περιορισμένος και αν είναι ο χρόνος του, είναι σημαντικό να τον αφιερώνει ουσιαστικά στο παιδί του. 

Και ο πατέρας είναι ο πιο κατάλληλος να τον απαλλάξει από τα κοινωνικά στερεότυπα. Να του δείξει πως δεν είναι κακό να δείχνει τις αδυναμίες του, γιατί μόνο έτσι γίνεται πιο δυνατος. Ότι ναι, και οι άντρες κλαίνε, γιατί αυτό είναι λυτρωτικό και εξοικειώνεσαι με τα συναίσθηματά σου αντί να τα καταπιέζεις. Ότι έχει μεγαλύτερη σημασία σε αυτή τη ζωή να είναι ευτυχισμένος παρά να εκπληρώσει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες άλλων. Ναι, μπορεί να παίξει με μια κούκλα αν τον χαροποιεί, δε θα στερηθεί τον ανδρισμό του, ούτε αν φορέσει μια ροζ μπλούζα. Το ροζ δεν είναι για τα κορίτσια και το μπλε για τα αγόρια. Τα χρώματα είναι χρώματα και είναι για όλους. 

Ένας πατέρας, όπως εξίσου και μια μητέρα, οφείλουν να δείξουν στα παιδιά τους τι σημαίνει αποδοχή και αγάπη δίχως όρους. Αυτός είναι στην τελική ο πιο σημαντικός ρόλος ενός πατέρας και ενός γονέα. Να αγκαλιάσει την προσωπικότητα του παιδιού του και να της προσφέρει τα κατάλληλα ερεθίσματα να διαμορφωθεί. Και όχι να κάνει μια προσωπικότητα κομμένη και ραμμένη στα δικά του θέλω. Το παιδί χρειάζεται απλώς ένα στήριγμα. Έναν συμπαραστάτη σε αυτή τη διαδρομή που λέγεται ζωή. Αν είσαι πατέρας, μην του υποδείξεις ποιό μονοπάτι να ακολουθήσει. Απλώς φώτισε του τον δρόμο του και να είσαι εκεί, όποτε το ζητήσει.

Διάβασε ακόμη: Πώς οι πολλές ευθύνες της μητρότητας επηρέαζουν την ψυχική υγεία ...