Η δύναμη της συγχώρεσης

Η δύναμη της συγχώρεσης

Η σύμβουλος ψυχικής υγείας, Γεωργία Σοφοκλέους, εξηγεί γιατί η συγχώρεση είναι τόσο λυτρωτική!

10/12/2019

Έρχονται Χριστούγεννα και οι πάντες μιλάνε για αγάπη, ζεστές αγκαλιές και όμορφες στιγμές! Ο κόσμος δείχνει πιο αγαπημένος και οι οικογένειες ενωμένες... Άραγε, πόσα από όλα αυτά προέρχονται εσώψυχα και έχουν ως βάση την πραγματική αγάπη;

Της Γεωργίας Σοφοκλέους

Είμαι απόλυτα βέβαιη ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν κάτι καλό να δώσουν. Μέσα τους βασιλεύει η αγάπη και η ανάγκη της συντροφικότητας, της καλοσύνης και της αγνότητας. Ξέρω και πιστεύω, και θα συνεχίσω να πιστεύω ακράδαντα, ότι το ανθρώπινο γένος έχει να προσφέρει αγνά συναισθήματα και πράξεις καλοσύνης. Αλλά... Υπάρχει αυτό το ρημάδι το Αλλά, που κάνει τον κόσμο απόμακρο και πολλές φορές δυστυχισμένο. Δεν ξύπνησε ποτέ κανένας και είπε: "Θα προχωρήσω στη ζωή μου κάνοντας κακό στον συνάνθρωπό μου, κοροϊδεύοντας ή κρίνοντας τον διπλανό μου".

Όλοι γεννηθήκαμε με αγνή καρδιά, άδεια από αρνητικά συναισθήματα, έτοιμη να δώσει απλόχερα μόνο αγάπη. Στην πορεία αυτής της “γέμισης” του άδειου μας μυαλού και της αγνής μας καρδιάς, παρουσιάστηκε ένα άτομο ή και πολλά, που έβαλαν ένα μεγάλο εμπόδιο στη συνέχεια μας. Έβαλαν κάτι βαρύ, που απαγορεύει σε κάθε καλό να γεμίσει ξανά την ψυχή μας. Πληγή ονομάζεται και μην την υποτιμάς. Μπορεί να "γκρεμίσει" ψυχές και προσωπικότητες στο πέρασμά της. Μπορεί να μετατρέψει ανθρώπους σε τέρατα. Όσο την αφήνουμε ανοιχτή, "σκεπάζοντας" την απλώς και θεωρώντας ότι δεν μας ενοχλεί πια, αυτή δυναμώνει, τροφοδοτείται και επανέρχεται δριμύτερη να μας θυμίσει την παρουσία της. Ξαφνικά υποτιμάμε τον διπλανό μας, κρίνουμε τον συνάνθρωπό μας, έχουμε συνεχώς μια περίεργη διάθεση και δεν ξέρουμε τι ακριβώς μας συμβαίνει.

Δεν έγινα κακό παιδί...μεγάλωσα απότομα: Οι σκέψεις ενός εφήβου

συγχώρεση

Τι είναι η κατάθλιψη του φθινοπώρου, αλλιώς εποχική συναισθηματική διαταραχή

Αυτή είναι ο λόγος. Αυτή η πληγή ή οι πολλές, που μας έκαναν αυτό που είμαστε σήμερα. Όχι αυτό που γεννηθήκαμε να είμαστε, αλλά αυτό που δημιούργησαν οι άσχημες εμπειρίες μας. Μοιάζουν να έχουν νόημα όλα αυτά και αντιλαμβάνομαι ότι ταυτίστηκαν οι περισσότεροι διαβάζοντάς τα. Υπάρχει λοιπόν μια και μόνο λύση. Ένα "φάρμακο" επανάκτησης της ευτυχίας μας και της προσωπικότητάς μας. Μια νέα αρχή, που θα γαληνέψει την ψυχή μας, θα μας ηρεμήσει και θα μας κάνει να αισθανθούμε όμορφα. Συγχώρεση λέγεται και η ευεργεσία της στην ανθρώπινη ψυχή είναι τόσο δυνατή, που κανένα φάρμακο και καμία θεραπεία δεν μπορεί να τη φτάσει στο ελάχιστο. Χρειάζεται μόνο να παραμερίσουμε τον εγωισμό μας, που ίσως αποκτήσαμε δικαίως, εφόσον κάποιος κάποτε μας αδίκησε τόσο πολύ που στερέωσε ένα "καρφάκι" μέσα στη ψυχή μας και αρνούμαστε να το βγάλουμε, με την ελπίδα ότι θα δικαιωθούμε.

Θα δικαιωθούμε, σας το υπόσχομαι! Μέχρι τότε όμως ο θυμός μας είναι ένα όπλο που χρησιμοποιούμε προς τους άλλους, "πυροβολώντας". Ουσιαστικά, αυτόν που "πυροβολείς" είναι τον ίδιο σου τον εαυτό. Συγχώρεσε εκείνον που σου έκανε κακό. Θυμήσου ότι κανένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να βλάψει έναν συνάνθρωπό του. Ξέρω ότι ίσως δεν σε νοιάζει, αλλά για να φτάσει στο σημείο να πληγώσει εσένα, όποιος και αν ήταν, σημαίνει ότι οι δικές του πληγές είναι περισσότερες. Βρες τον τρόπο και αν δεν μπορείς, μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια. Στο τέλος, αναλογίσου ότι σε καμία περίπτωση δεν θέλεις να μοιάσεις ούτε στο ελάχιστο σ' εκείνο το άτομο, που εξαιτίας του ταυτίστηκες με αυτό το κείμενο. Κάποιος λόγος υπάρχει που βρέθηκε στον δρόμο σου και ότι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς και περισσότερο άξιους από αυτούς που σημάδεψαν την ψυχή μας!