Με το τέλος της πανδημίας του κορωνοϊού, θα ανατείλει η εποχή του ανθρώπου!
Γράφει η Θεοδοσία Κυριάκου
Σε τέτοιες στιγμές, οι πολίτες αναμένουν τους αρχηγούς των κρατών τους να πάρουν τις κρίσιμες αποφάσεις, που χρειάζονται ώστε να προστατέψουν το λαό. Θα τους κρίνουν, ίσως και πολύ αυστηρά κάποτε, είναι γεγονός, αλλά απαιτούν από αυτούς να φανούν αντάξιοι της ψήφου εμπιστοσύνης που τους έχουν δώσει.
ΔΙΑΒΑΣΕ: Mην ξεχνάς μέσα στον πανικό του κορωνοϊού πάνω από όλα να είσαι άνθρωπος
Μέσω αυτής της πανδημίας που βρεθήκαμε αντιμέτωποι, το σύστημα υγείας μας φαντάζει να περνά από πολλαπλά τεστ αντοχής. Μέχρι πριν λίγες μέρες, παρά τις ελλείψεις που ήδη υπήρχαν τόσο σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, όσο και σε εξοπλισμό, οι ανάγκες καλύπτονταν έστω και με αργούς ρυθμούς, λόγω της υπεράνθρωπης προσπάθειας που κατέβαλαν οι επαγγελματίες υγείας.
Σήμερα, με την πανδημία, οι αρμόδιοι έχουν κληθεί να σηκώσουν κυριολεκτικά τα μανίκια και τρέχουν σε έναν άνισο αγώνα ταχύτητας ενάντια στον χρόνο. Το νοσοκομείο, που πολλοί από εμάς μέχρι πρόσφατα σνομπάραμε για τις υπηρεσίες του, έχει γίνει το φρούριο μέσα από το οποίο δίνονται καθημερινά οι μάχες κατά του απειλητικού ιού. Γιατροί και νοσηλευτές έχουν στήσει εκεί μέσα το αρχηγείο τους και προσφέρουν ανιδιοτελώς τη φροντίδα που χρειάζονται οι ασθενείς που έχουν νοσήσει. Πέραν της μάχης με τον ιό, έχουν και άλλες, δικές τους μάχες να δώσουν. Όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε πως όταν είσαι "πολεμιστής" στην πρώτη γραμμή το να μην σε λαβώσουν και εσένα τα "πυρά", δεν είναι το μόνο που πρέπει να αντιμετωπίσεις. Αλήθεια, πόσο αλώβητος μπορεί να παραμείνει ο ψυχικός κόσμος ενός ανθρώπου όταν καθημερινά καλείται να εργαστεί υπό αυτές τις συνθήκες;
ΔΙΑΒΑΣΕ: Κορωνοϊός: Η Δέσποινα Δημοσθένους φτιάχνει ασπίδες προστασίας για το νοσηλευτικό προσωπικό
Με το κράτος να βρίσκεται σε "πόλεμο" με έναν αόρατο ουσιαστικά εχθρό και να δημιουργείται ανάγκη εφοδιασμού εξοπλισμού για να κερδιθεί αυτή η μάχη, ο προέδρος της Βουλής ανέφερε πως θα καταθέσει πρόταση ώστε τα 100 εκατομμύρια που προορίζονταν για την ανέγερση του νέου κτιρίου να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείρισή της κρίσης. Είναι πραγματικά λυπηρό όμως ότι έπρεπε να προηγηθεί ένα τόσο μεγάλο κακό, ώστε να συνειδητοποιήσουμε πως προτού παρθεί η όποια απόφαση για να υλοποιηθούν τέτοια έργα, θα έπρεπε να είχαν πρωτίστως καλυφθεί ουσιαστικές ανθρώπινες ανάγκες, όπως για παράδειγμα οι ανάγκες του τομέα της υγείας, ο οποίος νοσεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Κύπρο. Ευελπιστούμε πως όταν τελειώσει όλο αυτό, η πολιτική του τόπου θα έχει αποκτήσει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο.
ΔΙΑΒΑΣΕ: Κορωνοϊός: Οι δυο αδελφές που φτιάχνουν ασπίδες προστασίας για το νοσηλευτικό προσωπικό
Η ανθρωπότητα πέραν από τη μάχη που δίνει για την αντιμετώπισή του ιού, δίνει ακόμη μια ίσως πιο ουσιαστική μάχη. Μάχεται με την ίδια της την ύπαρξη, όπως η ίδια την είχε ορίσει μέχρι τώρα. Με τους γρήγορους ρυθμούς που καλούμαστε να έχουμε καθημερινά, έχουμε ξεχάσει να είμαστε άνθρωποι. Πρώτιστη μας έννοια έχει γίνει το να καλύψουμε τις υλικές μας κυρίως ανάγκες. Αυτό δεν είναι μόνο δικό μας φταίξιμο. Ίσως και να μας έχουν καλλιεργήσει αυτό το πιστεύω. Άνθρωποι ταγμένοι στην απόκτηση ύλης, είναι πιο εύκολο να τους διαχειριστείς, αφού φοράνε παρωπίδες. Πιο εύκολα επιβάλλεις τα θέλω σου, τα μεγαλεπήβολα σχέδια σου, σε ανθρώπους που στην ουσία λειτουργούν μηχανικά.
ΔΙΑΒΑΣΕ: Οι covidiots ανάμεσά μας. Μην γίνεις κι εσύ ακόμη ένας covidiot
Αυτή η κρίση όμως, ήρθε για να μας ξυπνήσει από τον λήθαργο στον οποίο οικειοθελώς είχαμε πέσει. Όλα αυτά που θεωρούσαμε τόσο σημαντικά, πολλοί από εμάς έχουν πάψει πλέον να έχουν αξία. Πλέον η ύλη έχει πάψει να είναι σημαντική. Είναι γεγονός πως κάποιοι προσπάθησαν να αισχροκερδίσουν εις βάρος της ανησυχίας των πολιτών, αλλά αυτή είναι η μειοψηφία. Στην πλειοψηφία της, η ανθρωπότητα ενώθηκε για να πολεμήσει τον αόρατο εχθρό, που μας χτυπά ανελέητα αυτή τη στιγμή.
Πρώτιστη έννοια όλων μας έχει γίνει η υγεία των αγαπημένων μας ανθρώπων. Επιπλέον, το πιο υπέροχο είναι που οι άνθρωποι προσφέρονται να βοηθήσουν ανθρώπους που ούτε καν γνωρίζουν προσωπικά ː ηλικιωμένους, μητέρες, παιδιά. Ξαφνικά, σιωπηλά, κοιτάμε μέσα μας και ανακαλύπτουμε και πάλι τη λέξη αλληλεγγύη. Είναι η αρχή μιας καινούριας εποχής. Ήρθε η ώρα να ανατείλει η εποχή του ανθρώπου!
Mπορείς να γνωρίσεις καλύτερα τη Θεοδοσία Κυριάκου μέσω της συνέντευξης της ΕΔΩ, ή ακολουθώντας την στο Instagram, EΔΩ
