Οι ενήλικες διδάσκουν τα στερεότυπα στα παιδιά χωρίς να έχουν απαραίτητα κακή πρόθεση. Συμβαίνει ακόμα και σε γονείς που δεν είναι συντηρητικοί και πιστεύουν ότι μεγαλώνουν τα παιδιά τους να είναι ελεύθερα και να μην κάνουν διακρίσεις με βάση του φύλο. Πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι λέμε μπροστά στα παιδιά γιατί ρουφάνε τα πάντα σαν σφουγγάρι και δεν ξεχνούν.

Η χρωματική διάκριση δεν ήταν έτσι όπως πάντα. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε διαδρόμους με ροζ πράγματα για κορίτσια και μπλε για αγόρια. Αυτό δεν ίσχυε από παλιά. Δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να μπορούμε να το εφαρμόσουμε όποιο χρώμα θέλουμε σε όποιο φύλο θέλουμε και θέλει.

Δεν πρέπει να αγνοούμε τα αγόρια. Βιώνουμε μία χρονική περίοδο όπου το ενδιαφέρον είναι πάνω στις γυναίκες και στην έλλειψη ισοτιμίας με τους άνδρες. Μιλάμε για φεμινισμό και ίσα δικαιώματα, αλλά δεν πρέπει να αγνοούμε και τις ανάγκες των αγοριών. Ούτε να ξεχνάμε ότι πρέπει να τα μεγαλώνουμε με την πεποίθηση ότι ακόμα κι αν είναι αρρενωπά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να είναι τρυφερά, να κλαίνε και να εκτίθενται συναισθηματικά.

Κάνε λοιπόν εσύ  την (αγοραστική) αλλαγή. Μπορείς να δείξεις αυτό που πιστεύεις με το να αγοράζεις ουδέτερα χρώματα και να μην κάνεις διαχωρισμούς. Αν η κόρη σου θέλει να παίζει με τουβλάκια και αυτοκινητάκια ή ο γιος σου να ασχολείται με την τέχνη και τη μόδα, άφησε τους ελεύθερα να εκφραστούν. Και να θυμάσαι την επόμενη φορά που ο γιος σου θα σε παρακαλά να του αγοράσεις εκείνο το ροζ μπλουζάκι, μην διστάσεις. Είναι απλώς ένα χρώμα! 

Διάβασε επίσης 

Παιδί και γλυκά: Πότε ένας γονιός πρέπει να θέσει κάποια όρια; 

Έτσι θα βοηθήσεις το παιδί σου να αναπτύξει την ευφυΐα του

Τα λάθη των γονιών που παιδεύουν τα τέκνα

Πηγή