Οταν μιλάμε για πειθαρχία εννοούμε τη θέσπιση ορίων. Είναι κανόνες καθημερινοί, που αν εξηγήσεις στο παιδί γιατί υπάρχουν και τι επιπτώσεις θα υπάρξουν αν τους αγνοήσει, θα μάθει να τους τηρεί.

Όταν τιμωρείται ένα παιδί, δυνατό να δημιουργήσει συναισθήματα θυμού και μίσους εναντίον εκείνου που το τιμωρεί και μπορεί να προσπαθήσει να ανταποδώσει την τιμωρία ή να μιμηθεί τη συγκεκριμένη συμπεριφορά στις σχέσεις του με άλλα παιδιά. Η επιβολή τιμωρίας δημιουργεί άγχος και φόβο στα παιδιά. Αν το σκεφτείς, τα δυο αυτά δυσάρεστα συναισθήματα, μπορεί να γενικευθούν στο παιδί τόσο πολύ, που να διακατέχεται από αυτά σε τέτοιο βαθμό, ώστε να επηρεάζουν την ανάπτυξη και την απόδοσή του σε άλλους τομείς, π.χ. σχέσεις με συνομήλικους, σχολική προσαρμογή, ενδιαφέρον για μάθηση κ.τ.λ.

Διάβασε ακόμη: To σημερινό doodle της Google είναι αφιερωμένο στα παιδιά

Όλοι οι γονείς ξέρουν, πως όταν τα παιδιά δεν ικανοποιούν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, δημιουργούν προβλήματα με έντονες συμπεριφορές, γι' αυτό και η προσχολική ηλικία αλλά και η σχολική είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίοδος για τα παιδιά, όπως φυσικά και για τους γονείς, καθώς δυσκολεύονται να κατανοήσουν τις μη αποδεκτές συμπεριφορές και τα όρια.

Ο στόχος της γονεϊκής συμπεριφοράς είναι να βοηθήσει τα παιδιά να λειτουργούν από μόνα τους υπεύθυνα. Τα θεμέλια της πειθαρχίας τίθενται τόσο μέσα από την αγάπη και την ασφάλεια που παρέχουν οι γονείς στα παιδιά, όσο και μέσα από τη σταθερότητα και τη συνέπεια που επιδεικνύουν στη συμπεριφορά τους. 

Γιατί να προτιμάς τις συνέπειες για κάθε αρνητική συμπεριφορά του παιδιού

Για τους λόγους που κάνουν την τιμωρία να είναι αναποτελεσματική, αξιοποίησε τις συνέπειες ή την επιβράβευση. Η διαδικασία των συνεπειών για μια επιλογή ή συμπεριφορά δίνει στο παιδί τη δυνατότητα να αποφασίσει τι θέλει τελικά να επιλέξει και να ακολουθήσει. Οι συνέπειες δεν εμπεριέχουν αρνητική κριτική απέναντι στο παιδί.

Διάβασε ακόμη: Πώς να βεβαιωθείς ότι δεν «κακομαθαίνεις» το παιδί

Τι μπορείς να κάνεις ως γονιός:

• Μπροστά σε μια ένταση, καταρχάς προσπάθησε να διατηρήσεις τη ψυχραιμία σου, μην αντιδράσεις με θυμό.
• Ζήτησε από το παιδί να πάει και εκείνο στο δωμάτιό του για να καθίσει μόνο του και να ηρεμήσει.
• Αφού και οι δύο έχετε ηρεμήσει, χρειάζεται να του μιλήσεις και να του εξηγήσεις τι ήταν αυτό που έκανε και γιατί σε έκανε να θυμώσεις. Μίλησέ του για το πώς αισθάνεσαι εσύ, χωρίς κριτική απέναντι στο παιδί για αυτή τη συμπεριφορά του.
• Έπειτα, εφάρμοσε κάποια συνέπεια για τη συμπεριφορά του αυτή, εξηγώντας του ότι για κάθε συμπεριφορά υπάρχει αντίστοιχα κάποια συνέπεια ή κάποια επιβράβευση και πως εκείνο ελέγχοντας τη συμπεριφορά του θα κερδίζει περισσότερη επιβράβευση.
• Είναι σημαντικό όταν μιλάς στο παιδί να προσέξεις τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσεις. Μην του μιλήσεις έντονα ή επιθετικά, καθώς θα σε φοβάται περισσότερο από το να σε σέβεται. 
• Είναι επίσης σημαντικό, να έχεις κάνει μια συζήτηση με το παιδί σου σε ουδέτερο χρόνο και να του εξηγήσεις τον ρόλο των συνεπειών και της επιβράβευσης και πότε αυτά θα έρχονται.
• Μπορείς να προκαθορίσεις κάποιες εναλλακτικές ως συνέπειες. Οι επιλογές αυτές μπορεί να είναι από τον περιορισμό στο να βλέπει τηλεόραση μέχρι την ανάθεση περισσότερων δουλειών στο σπίτι.
• Μη ξεχνάς να επαινείς το παιδί όταν συμπεριφέρεται σωστά, έτσι ώστε να μάθει να αναγνωρίζει ποιο είναι το σωστό.

Μη ξεχνάς!

Όλοι μας, για να καταφέρουμε να αλλάξουμε ή να διαχειρστούμε κάτι δύσκολο, προς το καλύτερο, χρειαζόμαστε αποδοχή και αγάπη. Το ίδιο και τα παιδιά! Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές, το δικό μας παράδειγμα λειτουργεί σαν μίμηση. Άρα, αυτοκριτική, αγάπη και αλήθεια είναι τα στοιχεία που μπορούν να μας οδηγούν σε σωστές ενέργειες.

Διάβασε ακόμη: Τι να κάνεις αν το παιδί σου θέλει να βλέπει συνέχεια τηλεόραση

Πηγή