Tελικά, φταίνε οι γονείς σου για τα ψυχολογικά σου;
Ο Sigmund Freud υποστήριζε ότι η προσωπική μας ανάπτυξη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα γεγονότα της πρώιμης παιδικής μας ηλικίας. Ξέρεις άλλωστε από πρώτο χέρι πως όντως οι παιδικές εμπειρίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της πρσοωπικότητάς μας και πώς επιδρούμε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι γονείς και οι κύριοι φροντιστές είναι καθοριστικοί παράγοντες στην ανάπτυξη ενός παιδιού. Οι πρώτες εμπειρίες που σχετίζονται με την οικογένεια έχουν βαθιές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στα παιδιά. Οι δυσμενείς εμπειρίες παιδικής ηλικίας μπορούν να προκαλέσουν βλάβες ή αγωνία και μπορεί να διαταράξουν σε κάποιο βαθμό τη σωματική και / ή ψυχολογική ανάπτυξη ενός παιδιού.
Η δύναμη της συγχώρεσης
Για παράδειγμα όταν ένα παιδί μεγαλώνει σ' ένα κακοποιητικό περιβάλλον ή σε κατάσταση φτώχειας, ή όταν βιώσει μια καθοριστική εμπειρία όπως έναν θάνατο ή το διαζύγιο των γονιών του, είναι πολύ πιθανόν να τον επηρεάσουν και να παίξουν στην ανάπτυξή του και στην πορεία του μετέπειτα ως ενήλικας.
Πώς γίνεται όμως μερικές τραυματικές εμπειρίες παιδικής ηλικίας να έχουν δια βίου αποτελέσματα; Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι η έκθεση σε τέτοια γεγονότα αυξάνει την ευαισθησία ενός ατόμου στις επιπτώσεις αργότερα αγχωτικών γεγονότων.
Ωστόσο, οι αντιξοότητες κατά την παιδική ηλικία δεν κάνουν απαραίτητα τα άτομα πιο ευάλωτα. Ορισμένα παιδιά δεν υφίστανται ποτέ αρνητικές συνέπειες, ακόμη και αν έχουν ζήσει σοβαρές και πολλαπλές αντιξοότητες. Ο ψυχολογικός όρος που χρησιμοποιείται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ανθεκτικότητα. Οι ανθεκτικοί άνθρωποι ανακαλύπτουν τον εαυτό τους όταν περνούν δύσκολες στιγμές και μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται καλύτερα τη συμπεριφορά τους και πώς να αντιμετωπίσουν με επιτυχία το άγχος στο μέλλον.
Δεν έγινα κακό παιδί...μεγάλωσα απότομα: Οι σκέψεις ενός εφήβου
Το πώς αντιδρά ένα παιδί σε αγχωτικές εμπειρίες φαίνεται να εξαρτάται από ένα σύνθετο μείγμα παραγόντων που διαφέρουν μεταξύ των ατόμων, συμπεριλαμβανομένων των γονιδίων τους, της ιδιοσυγκρασίας και της γνωστικής τους ικανότητας.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα αρνητικά αποτελέσματα των παιδικών τραυμάτων δεν είναι αναπόφευκτα. Ακόμη και στην ενήλικη ζωή, δεν είναι πολύ αργά για να αποφευχθούν ή να αντιστραφούν τα αποτελέσματα.
Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν πιο εύκολο να κατηγορούν τους γονείς τους για τα προβλήματά τους. Μπορεί να φαίνεται ότι η εύρεση μιας αιτίας για τον πόνο τους μπορεί να βοηθά, ωστόσο μια έρευνα κατέδειξε ότι να κατηγορείς τους γονείς δεν βοηθά τους ανθρώπους να απομακρύνονται από τις αρνητικές συνέπειες των δύσκολων εμπειριών.
Τι είναι η κατάθλιψη του φθινοπώρου, αλλιώς εποχική συναισθηματική διαταραχή