"O πατέρας μου είναι 82 ετών, νεφροπαθής. Πηγαίνει κάθε 2 μέρες στο νοσοκομείο Πάφου για αιμοδιάλυση. Τον πηγαινοφέρνει με το αυτοκίνητο η μητέρα μου, αφού οι υπόλοιποι μένουμε, ο καθένας στο σπίτι του, για να μην τους βάλουμε σε κίνδυνο.

ΔΙΑΒΑΣΕ: Μια νοσηλεύτρια γράφει:"Μένουμε σπίτι γιατί πρέπει να προφυλάξουμε εμάς και όσους αγαπάμε"

Η οικογένειά μας εδώ και μερικές μέρες τελεί υπό καθεστώς πανικού, αφού το νοσοκομείο Πάφου έχει κλείσει λόγω των επιβεβαιωμάτων κρουσμάτων κορωνοϊού, αλλά το τμήμα αιμοδιάλυσης εξακολουθεί να λειτουργεί. Τα 100 αιμοκαθαιρόμενα άτομα δεν μπορούν να σταματήσουν τις αιμοδιαλύσεις, θα πεθάνουν αν το κάνουν. Οι δύο από τους 3 γιατρούς έχουν αυτοπεριοριστεί και δεν γνωρίζουμε εαν το νοσηλευτικό προσωπικό θα υποβληθεί σε εξέταση ή έχουν έρθει σε επαφή με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους που είναι ήδη σε καραντίνα. Στον θάλαμο αιμοκάθαρσης, που κανονικά θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο 5 κρεβάτια, γίνεται αιμοκάθαρση σε 14 άτομα (!!!) κάθε φορά, επί 3 φορές την ημέρα, επί 5-7 ώρες κάθε φορά. Τα κρεβάτια είναι τόσο κοντά το ένα στο άλλο που ίσα που χωρούν τα μηχανήματα και ασφαλώς η απόστασή του ενός ασθενή από τον άλλο είναι μικρότερη από την προβλεπόμενη για την προφύλαξη από τον κορωνοϊό.

ΔΙΑΒΑΣΕ: Κορωνοϊός: H μαρτυρία ενός Κύπριου που ζει στην Ιταλία

Όσες φορές προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με τις αρμόδιες Αρχές, για να ρωτήσουμε τι γίνεται και τι μέτρα θα πάρουν, δεν μπορούμε να βρούμε κανένα. Το νοσηλευτικό προσωπικό δεν είναι σε θεση να μας δώσει οποιαδήποτε ενημέρωση (σε αυτό το σημείο, θέλω να τονίσω με πόση αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια δουλεύουν οι νοσηλευτές και νοσηλεύτριες, όχι μόνο αυτές τις δύσκολες μέρες, για να φροντίσoυν τους ασθενείς μας).

ΔΙΑΒΑΣΕ: Κορωνοϊός: Tι κάνεις εάν αρρωστήσει ένα άτομο στο σπίτι σου

Επίσης, δεν μας έχουν δώσει οδηγίες για την προστασία των φροντιστών, συνοδών συντρόφων, οικογενειών των ασθενών μας, αφού φεύγοντας από το νοσοκομείο Πάφου κάθε φορά δεν ξέρουμε εάν είναι φορείς του κορονωϊού ή όχι.

ΔΙΑΒΑΣΕ: Κορωνοϊός: Mένουμε σπίτι, αλλά δεν μένουμε μόνοι

Πριν έναν χρόνο ο πατέρας μου είχε αποστείλει επιστολή στον Υπουργό για τις άσχημες συνθήκες του θαλάμου, ο οποίος ανταποκρίθηκε με έγκριση ενός κονδυλίου για επέκταση του θαλάμου και προσωρινή αποσυμφόρηση με ενοικίαση υπηρεσιών σε ιδιωτική κλινική (που πάλι δεν έλυσε το πρόβλημα). Δυστυχώς, έναν χρόνο μετά μας βρήκε η κρίση χωρίς επέκταση του θαλάμου διότι καθυστερούσε η έγκριση σχεδίων, πολεοδομίας κλπ. Έστω και τώρα, την εσχάτη, οφείλουν οι αρμόδιες Αρχές να ανταποκριθούν και να πάρουν κάποια μέτρα... Ας επιτάξουν έναν άλλο θάλαμο, ας μεταφερθούν όλοι σε μια άλλη κλινική, σε ένα άλλο ιδιωτικό νοσοκομείο, ας κάνουν κάτι άμεσα πριν θρηνήσουμε θύματα και πριν ξεφύγει εκτός ελέγχου η κατάσταση.

Ο πατέρας μου είναι 82 χρονών, συνταξιούχος καθηγητής, νομοταγής πολίτης, με εμπιστοσύνη στο κράτος και στις υπηρεσίες Υγείας. Άνθρωπος οικογενειάρχης, που βοηθά όσους το ζητήσουν ή δεν το ζητήσουν, όπως μπορεί, που δεν ζήτησε ποτέ του τίποτε και που για πρώτη φορά σήμερα με πήρε τηλέφωνο με απελπισμένη φωνή να με παρακαλέσει να τον βοηθήσω, μαζί με τους άλλους ασθενείς και το νοσηλευτικό προσωπικό, σε αυτή την εφιαλτική κατάσταση. Σήμερα, για πρώτη φορά λύγισα και δεν ξέρω τι να κάνω. Ο πατέρας μου δεν είναι αναλώσιμος.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι αναλώσιμος. Χρειαζόμαστε απαντήσεις και χρειαζόμαστε ένα σχέδιο δράσης γι αυτούς τους ανθρώπους. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας και ο ιός εξαπλώνεται με ταχύτητα. Ακούει κανείς;" 

Ξένια Ξενοφώντος 

*Να σημειωθεί ότι η εν λόγω επιστολή γράφτηκε προτού η κα. Ξενοφώντος ενημερωθεί μέσω ΜΜΕ ότι σύμφωνα με ανακοίνωσή του υπουργείου Υγείας, ανάμεσα στα εννέα νέα επιβεβαιωμένα κρούσματα,  βρίσκεται νοσηλεύτρια της Μονάδας.

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ 

Τι πρέπει να κάνεις ώστε να εξεταστείς για κορωνοϊό

Την εποχή του κορωνοϊού επικοινωνούμε με τους αγαπημένους μέσω Skype

Πώς το κοινό σαπούνι μάς προστατεύει από τον κορωνοϊό