Βεβαίως και είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή σου και καλείσαι να το φροντίσεις αλλά και να το βοηθήσεις να κτίσει τη δική του προσωπικότητα, ώστε να γίνει ένα υπεύθυνο και ώριμο άτομο στην ενηλικίωσή του. Και ειδικά, αυτόνομο! Έχεις κι εσύ τα όνειρά σου για το παιδί σου, σε καταλαμβαίνω... μπορείς σίγουρα να το συμβουλεύσεις, να του πεις τις σκέψεις σου και να του δώσεις τα επιχειρήματά σου για ό,τι πιστεύεις.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, που ένας γονιός σταδιακά επιμένει στα δικά του, είτε αφορούν το ιδανικό επάγγελμα για το παιδί τους, είτε τον ιδανικό σύντροφο, είτε οτιδήποτε άλλο. Κι όλες αυτές οι επιμονές, οδηγούν σε προσδοκίες των γονιών, που αυτές προβάλλονται πάνω στο παιδί και πολλές φορές έχουν αρνητικές συνέπειες. Στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο κινείται και η τάση των γονέων για υπερπροστασία.

Τι γίνεται όμως, όταν αφαιρείς κάθε πρωτοβουλία του και αποφασίζεις εσύ για το ίδιο;

Διάβασε ακόμη: Τα παιδιά είναι συχνά οι κύριοι αποδέκτες του άγχους των γονιών τους

Πόσο κακό μπορεί να κάνει μια τέτοια συμπεριφορά;

Αν κυνηγάς να ικανοποιήσεις κάθε επιθυμία του παιδού σου, εκείνο μαθαίνει ότι μόνο του δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα. Θα του δημιουργήσεις πρόβλημα με την αυτοεκτίμησή του! Θα καταφεύγει κάθε φορά που αντιμετωπίζει ένα θέμα, στην οικογένεια, ως πηγή ασφάλειας και προστασίας. Χρειάζεται να αυτονομηθεί! 

Ξέρεις πόσα παιδιά, μεγαλώνοντας και κάνοντας τις δικές τους οικογένειες, ως ενήλικοι πια, νιώθουν μπερδεμένοι και αδυνατούν να δεσμευτούν σε αυτές; Ο λόγος είναι γιατί έχουν πάντα ως σημείο αναφοράς την οικογένειά τους, τον πατέρα και τη μητέρα του, από τους οποίους επιζητούν τη συμβολή και τη γνώμη τους σε κάθε νέο τους εγχείρημα.

Πρόσεξε αυτό το σημείο: Τα άτομα αυτά συχνά παραμένουν εξαρτημένα ακόμα και οικονομικά από τους γονείς τους, καθώς κανένα επάγγελμα δεν είναι κατάλληλο για να ικανοποιήσει τις προσδοκίες με τις οποίες έχουν μεγαλώσει. Και δυστυχώς, όταν οι γονείς φύγουν απ' αυτό τον κόσμο, τα παιδιά τους θα αναζητήσουν νέες εξαρτητικές σχέσεις προκειμένου να επιβιώσουν συναισθηματικά. 

Διάβασε ακόμη: Αν θες να μεγαλώσεις ανεξάρτητα, δυναμικά παιδιά, σταμάτα να λες ...

Είναι αγάπη ή φόβος;

Κι ενώ ως γονιώς αγαπάς τα παιδιά σου, έχεις τις καλύτερες προθέσεις και θέλεις το καλύτερο γι' αυτά, πώς γίνεται να καταλήγεις τελικά να τους κάνεις μεγαλύτερο κακό παρά καλό, Για όλα φταίει η ανεξάντλητή σου φροντίδα και προστασία. Μεταξύ μας τώρα, είναι η ανάγκη σου να το προφυλάξεις ή μήπως ο ασυνείδητος φόβος σου ότι το παιδί θα απομακρυνθεί από σένα; Θα έλεγα ότι ισχύουν και τα δύο. 

Οι φόβοι για πιθανούς κινδύνους μπορεί να έχουν μια αντικειμενική βάση, όμως έρχονται για να δικαιολογήσουν την υπερβολική φροντίδα και να εμποδίσουν το παιδί να οδηγηθεί προς την ανεξαρτητοποίηση.

Κι ενώ λες ότι επιθυμείς το παιδί να φύγει από κοντά σου και να ακολουθήσει μια αυτόνομη πορεία, στην ερώτηση πώς θα είναι η δική σου ζωή μετά, είμαι σίγουρη ότι η απάντησή σου θα είναι, πως δεν το έχεις σκεφτεί καν....  είτε θα δω τρόμο στα μάτια σου.

Αυτή η δυσκολία να φανταστείς τη ζωή σου μακριά από το παιδί είναι που δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης μέσα στην οικογένεια.

Και ξέρεις τι λένε οι ψυχολόγοι και οι ψυχοθεραπευτές; Ότι τα παιδιά που θα καταφέρουν τελικά να απομακρυνθούν από την οικογένεια, κατηγορούνται από τους γονείς για προδοσία. Αντιμετωπίζουν θυμό και άρνηση από την ίδιά τους την οικογένεια. 

Σκέψου το! 

Τα παιδιά, καλό είναι να απεμπλακούν από την τόση αγάπη του μπαμπά και της μαμάς. Χρειάζεται να ζήσουν μια ζωή χωρίς "ενοχές"!  Είναι πραγματικά μια δύσκολη κατάσταση που δημιουργεί πολλά δυσάρεστα συναισθήματα τόσο στο παιδί όσο και στους γονείς.

Οι ψυχοθεραπευτές υποστηρίζουν, ότι, η οικογενειακή θεραπεία, νωρίς κατά την παιδική ηλικία, μπορεί να φέρει την απαραίτητη ισορροπία, έτσι ώστε όλα τα μέλη της οικογένειας να απολαμβάνουν τις σχέσεις εγγύτητας, διατηρώντας όμως ταυτόχρονα προσωπική ελευθερία και δικαίωμα επιλογής.

Διάβασε ακόμη: Πώς θα προστατεύσεις τα παιδιά σου από τους κινδύνους που ...

Πηγή