Πρώτα απ' όλα, υπάρχει λόγος που ένα παιδί χτυπάει ένα άλλο. 

• Επειδή θυμώνει
• Από περιέργεια για να δει τι θα γίνει
• Επειδή θέλει να τραβήξει την προσοχή 
• Επειδή το υπαγορεύει το στάδιο ανάπτυξής του, καθώς σε πριν τα 7, τα παιδιά είναι εγωκεντρικά, δεν μπορούν να ‘δουν’ τα πράγματα από τη θέση του άλλου (δεν έχουν αναπτύξει εμπάθεια). Ή επειδή δεν  μπορεί να εκφραστεί με τα λόγια,  χτυπάε. Τα χτυπήματα επίσης είναι μία φάση που περνά, επειδή δεν ξέρει ακόμα τί άλλο να κάνει και θέλει τη βοήθειά μας. 
•  

• Πώς να χειριστείς τους καυγάδες των παιδιών σου

Τι κάνεις εσύ;

Κράτησε την ψυχραιμία σου. Ακολούθως, βοήθησε το παιδί σου να ηρεμήσει. Αν συνεχίσει, χτυπώντας εσένα αυτή τη φορά, πάρε το αγκαλιά και μίλα του όσο πιο ήρεμα γίνεται. 

Εννοείται, μην αμελήσεις το παιδί που χτυπήθηκε. ‘Πες στο μικρούλι: Είσαι εντάξει; Το ξέρω ότι αυτό πόνεσε και μπορεί να στενοχωρήθηκες.’  Αυτό βοηθάει το παιδί που χτυπήθηκε να νιώσει ότι το καταλαβαίνεις και ταυτόχρονα, δίνεις το καλό παράδειγμα στο δικό σου παιδί.

Απόμάκρυνε με το παιδί σου από το σκηνικό και μίλησέ του. Εξήγησέ του ότι τα χτυπήματα πονάνε. Αναγνώρισε παράλληλα τα συναισθήματά του. Άσε το να σου μιλήσει. 

Δείξε στο παιδί σου τί να κάνει αντί να χτυπάει όταν κάποιο άλλο παιδάκι κάνει κάτι που το ενοχλεί. Εξήγησέ του ότι πρέπει να μιλά ή να έρθει αμέσως σε σένα, να ζητήσει βοήθεια, αν το άλλο παιδάκι εξακολουθεί να το ενοχλεί. ’

Ένα παιδί που συνεχίζει να χτυπάει παρά την προσπάθειά σου να το εκπαιδεύσεις να μην το κάνει, μπορεί να έχει βαθύτερες ανάγκες. Μπορεί να χτυπάει για να σου τραβήξει την προσοχή Αν συντρέχει όντως κάτι τέτοιο, αντί να τιμωρήσεις το μικρό σου, προσπάθησε να συνδεθείς μαζί του όσο το δυνατόν περισσότερο, δίνοντάς του την πλήρη και αμέριστη προσοχή σου, σε καθημερινή βάση. 

Τι είναι το tantrum και γιατί είναι ο φόβος και ο τρόμος κάθε γονιού

Τα παιδιά σε μικρή ηλικία (έως και 7 ετών) δεν μπορούν να καταλάβουν πώς νιώθει ο άλλος. Για να τα βοηθήσουμε σιγά-σιγά να μάθουν, μπορούμε:

• Να τους μιλάμε συχνά για τα συναισθήματά μας (‘χαίρομαι πολύ που σε βλέπω!’)
• Να αναγνωρίζουμε τα δικά τους συναισθήματα (‘βλέπω ότι είσαι λίγο απογοητευμένη σήμερα..’)
• Να σχολιάζουμε πώς μπορεί κάποιος άλλος να ένιωσε (‘Η Μαρία χάρηκε που της έδωσες το παιχνίδι σου! Είδες;’)   

Αν το παιδί παρ’όλες τις προσπάθειές σου, δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ότι δεν πρέπει να χτυπάει, μπορείς να χρησιμοποιήσεις μία λογική συνέπεια. Έτσι, αν συνεχίζει να χτυπάει, μπορείτε να φύγετε από τον χώρο που είστε: ‘Λυπάμαι που δεν έχεις όρεξη να παίξεις σήμερα. Μπορείς να δοκιμάσεις πάλι αύριο.’ Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο, είναι περιττό. Με αυτό τον τρόπο το παιδί θα καταλάβει ότι όταν χτυπάει, η διασκέδαση σταματάει. 

Πώς να αντιμετωπίσεις το θυμό του παιδιού σου;

Πηγή