Της Άρτεμις Ευαγόρου 

Η Λευκωσία εν κυρία, ποτζείνες που εν εξακόσιων χρονών (κυριολεκτικά σίγουρα μιλούμε για πιο πολλά αλλά άφησ’με να παραμιλήσω ελεύθερα) που βάλλουν κάθε πρωίν κοτζινάδιν, έχουν βαμμένο νυχούδι περλέ off white, φορούν κολλαριστά ρούχα που μυρίζουν ναφθαλίνη (λατρεύω την μυρωθκιά της ναφθαλίνης) τζαι θυμούνται ούλλα τα Γαλλικά που εμάθαν στα νιάτα τους.

Έζησεν απίστευτες περιπέτειες στη ζωή της, είσσιεν αμέτρητους εραστές, αλλά εν κυρία γαμώ το κέρατο μου, έστω τζι αν έσσιει παγκάκια σαν τα υπόθετα πλέον ή αν κάποιοι κάμνουν ανούσια γκραφίτι πας την πέτραν της (εν πέτρα ρε φιλούιν μου…εν καθαρίζει το εφηβικό σου άχτι που πάνω), ή  αν οι Λευκωσιάτες, τα μωρά της, εν τόσον αμπάλατοι ώραν, ώραν που θέλουν ραφτί για να ισιώσουν. 

Διάβασε τη συνέντευξη της Άρτεμις για το νέο της βιβλίο "Πνάσε. Όύλα εν να παν καλά" ΕΔΩ 

Αγαπώ την τούντην κυρία. Αγαπώ την με τζείντην ζεστασιάν που νιώθεις άμμαν θωρείς  τα μωρά σου την ώρα που τζοιμούνται τζαι γεμώνει η καρκιά σου τζαι νομίζεις ότι έννα κρεπάρει, παρόλο που το απόγευμα εποφκάλαν σε τζαι εφώναζες ότι έννα φύεις να πάεις να μονάσεις. Κάπως έτσι. Ως εκ τούτου η Λευκωσία εν γεμάτη που αγαπημένες γωνιές. 

Ας πούμεν η αγαπημένη μου γωνιά για να φάω εν «Η Στοά του Δημήτρη», η επιτομή της κυπριακής τσιακκοσύνης. Τούντην ταβέρνα έσσιει την μια οικογένεια που ξέρει, τζαι θέλει να δουλεύκει σκληρά τζαι αποτελεσματικά για να προσφέρει στον πελάτη του καλόν φαίν που μυρίζει σπίτι, έσσιει πάντα σπιρτόζικο σέρβις, τζαι ο χώρος αναδύει μιαν απλήν τζαι φιλόξενην ατμόσφαιρα χωρίς μασκαραλλίκκια. Λατρεύω το γεγονός ότι στα ορεκτικά φέρνουν σου τσαρτελλούθκια, ότι στο μεσημεριανό μπορείς να θκιαλέξεις μισή μερίδα αρνί με σπανάσσιν τζαι μισή φασόλια ή ό,τι άλλη μισή μερίδα θέλεις, τζαι ότι η σαλάτα τους σταθερά εδώ και δεκαετίες έσσιει μέσα τες πιο μυρωδάτες τομάτες που έφαα ποττέ.

Παρόμοιαν αύρα βρίσκεις τζαι στον «Ματθαίο» στην παλιά Λευκωσία, με τες γλαστρούες του πόξω, τα καττούθκια, το εκκλησούι απέναντι τζαι την σούπερ σβέλτα τζαι τσιάκκισσα κόρη του Ματθέου, που θα σου σερβίρει τα νόστιμα μαγειρευτά της μάνας της.

Μάθε περισσότερα για το προηγούμενο βιβλίο της Άρτεμις ΕΔΩ 

Η αγαπημένη μου γωνιά για καφέν εν «Τα καλά καθούμενα». Έσσιει μιαν απλή, αυθεντική μποεμική ενέργεια τούτος ο καφενές, μιαν αύρα που σε καλεί να χαλαρώσεις, να πνάσεις, να πιείς κυπριακόν καφέ, να φάεις πίττα με χαλλούμι τζαι να αφουγκραστεί την πόλη, τους αθρώπους, τον Χότζια, τον άθρωπο που κάθεται απέναντι σου.

Για ποτούδι αγαπώ το «Silver Star» τζαι το «Γρανάζι». Εν τα αλλάσσω με τίποτε, εν η ψυσσιή της νέας Λευκωσίας τούτη, χωρίς ναν επεμβατικά σύγχρονη ή κραυγαλέα trendy. Εν απλά μια οργανική τζαι φυσική εξέλιξη των καιρών με ωραιότατα κοκτέιλ. 

Διάβασε τη συνέχεια ΕΔΩ 

Κεντρική φωτογραφία: Μάριος Ιωσηφίδης